zondag 26 juni 2011

Allang weer terug hoor

Liggend op mijn bedje aan het strand van Rhodos bedacht ik me dat ik helemaal niet terug wilde naar Nederland! Ik lag daar best, las daar best, nou ja.. alles was best. Zon, zee en mooie dingen. Geen bureau vol met Things To Do, geen mensen die iets van me wilden... simpel leven. Dat zou altijd zo moeten kunnen.

Maar ik ben wel terug hoor. :) Ik heb zelfs al een 40-urige werkweek achter de rug. Ik ben ook maar heel moeizaam weer op gang gekomen met mijn Zero Waste, zuinig, verantwoord, duurzaam, simpel.  Ten eerste heb ik helaas zoon alleen achter moeten laten en ik had voor vertrek nog even gauw het huis opgeruimd en de koelkast redelijk gevuld, met zíjn voorkeuren, dus ja, helaas Waste. Ik drukte hem wel op het hart dat ik het huis in dezelfde staat wilde aantreffen bij terugkomst. Dat heeft hij ietwat te letterlijk genomen.. de keuken was in orginele staat, op zich goed, maar de koelkast ook! Alles stond er nog in zoals ik het achter gelaten had. Met het verschil dan dat het er nu bijna vanzelf uit liep, in allerlei geuren en kleuren! Dat werd een hoop Waste! Hij had zijn weekendbaantje in de horeca uitgebreid naar een bijna volledige baan, waarbij het eten en drinken hoofdzakelijk dáár gebeurde. De restjes die nog wel goed waren hebben we dus afgelopen week gegeten.

Maar gisteren ben ik er weer tegen aan gegaan. Vooral nadenkend kopen. De boer, groenten in waszakjes, een enkel ding bij de supermarkt. Ik vind het meest opvallend van de afgelopen maanden zoeken naar Zero Waste, dat er voor mij bijna niks meer te halen is in de supermarkt. Leve de kleine zelfstandige die wél kan leveren zonder verpakking.

Afijn, ik ben er weer.. heb hier en daar al weer lekker zitten lezen bij jullie blogs, maar schrijven kwam er nog niet van. Ik wist niet waar te beginnen, maar het begin is er. Een volgend log ga ik wijden aan een ontzettend leuke Eco-winkel waar ik in Griekenland tegenaan liep. Met daarin een superleuke nederlandse onderneemster.  Wordt vervolgd.

dinsdag 7 juni 2011

Nog even een nagekomen bericht voor vertrek..

Mijn ingezonden stuk, waarover ik twee blogs terug sprak, wordt aankomende zondag geplaatst in de krant! Gelukkig zit ik dan in Griekenland en ver van boze reacties. :)

Bekentenis

En nu ga ik een heel niet-duurzaam iets bekennen.. Ik ga vanmiddag, mét het vliegtuig, naar Griekenland! Echt een last-minute, zaterdag geboekt, vandaag weg. Samen met mijn dochter. Helaas kon zoon op zo'n korte termijn geen vrij krijgen. (Maar ik maak het later nog wel goed met hem). Omdat ik al vanaf Hemelvaart vrij ben en mijn huis goed op orde, heb ik deze keer helemaal geen vakantiechaos. Ja, ik moet nog wel aan mijn koffer beginnen, maar dat doe ik als dit blogje klaar is.

Vliegen is niet milieuvriendelijk, maar mijn koelkast op dit moment ook absoluut niet meer Zero Waste. Voor zoon heb ik de koelkast gevuld met dingen die snel, makkelijk en vooral goed verpakt zijn. Het zij zo, ik kan hem niet dwingen mijn nieuwe levensstijl over te nemen en dan ook nog 60 uur per week te werken. Maar ik weet zeker dat hij vaak aan me zal denken, bijv. waneer hij zijn diepvriespizzaverpakking open maakt. :) De vuilnisbak zal komende week dus een stuk gevulder zijn, maar dat pak ik allemaal wel weer aan wanneer ik terug ben. Dat zal over 13 dagen zijn..  waarschijnlijk is het dus even stil, tenzij ik dáár leuke dingen meemaak en over kan brengen hier.

En nu maar hopen dat mijn groententuintje het overleeft! Dus niet te veel zon hier he? die pak ik daar wel. :)
Tot later!

Mijn eerste oogst!

Het begin.
In mei besloot ik dat ik wel eens groenten zou kunnen zaaien in mijn achtertuin en dat deed ik. Vijftig worden en voor het eerst van je leven groenten zaaien, beetje laat wel. En het is niet zo dat ik er geen mogelijkheid voor had, of niet van het bestaan van eigen groeiende groenten wist. Vroeger thuis.. (oh, ik hoor het mezelf zeggen..vroeger was alles beter!) woonde ik op een boerderij. Melk, vlees, groenten.. alles was van eigen vee, stal, grond. Mijn opa en vader hielden een hele grote groetentuin bij waar we hele zomers en ik denk ook winters van aten. Nu praat ik wel over mijn héél jonge leven, later kwam er ook meer en meer uit de supermarkt. (Daar heb ik later nóg een mooi verhaal over). Maar goed, het begin van mijn leven was echtg Zero waste en ik vond het normaal. :). Echter.. met die groetentuin heb ik weinig energie gestoken in het weten van hoe en wat. Ik rommelde wel eens mee met mijn opa tussen het onkruid wieden, maar meer at ik stiekem de oogst. Rauwe doperwten en de aardbeien. Dus nu moet ik opnieuw beginnen, als een kind leren, hoe ik met die groeten omga. In het wilde weg een stukje tuin in gebruik genomen, (de rest moet nog gerenoveerd) en gezaaid. Elke dag was het eerste wat ik 's morgens deed de tuin inlopen en kijken of er al weer meer opgekomen was. En alles kwam op! De gekochte tomatenplant, paprikaplant en aarbeienplantjes deden het ook goed. Verder staat er nu rucolasla, radijsjes, en (even spieken op het zakje) pluksla.

Na 5 weken.

En van de week was het zover..ik ging oogsten! Voorzichtig de grootse blaadjes sla en radijsjes er uit gehaald, gewassen en een heerlijke salade van gemaakt. En gisteren nog één. De gezinsleden moesten even door een barriere heen. Wat is het geval? Ik heb een hond en die loopt vaak los in de tuin, de mee-etenden bedachten dat die wel over de groenten geplast kon hebben. Of vogels erop gepoept. Of katten van de buren er doorheen gesnuffeld. Pfff.. ik heb het goed gewassen, bij de kassla weet je ook niet wat er op gevallen of gespoten is..en ze hebben uiteindelijk ook lekker gegeten!

Ik hoop nog heel veel te kunnen eten uit mijn tuintje, dan hoef ik geen komkommer of tauge te kopen. Ik neem elke werklunch een grote bak salade mee en ik hoop dat ik veel uit eigen tuintje kan halen. De smaak aangebracht natuurlijk met kruiden uit eigen tuintje.

De kruiden. (maar die hebben eigenlijk meer ruimte nodig)

De oogst!
En nu wil ik nog vruchtenboompjes!

zondag 5 juni 2011

Wie is verantwoordelijk voor al dat afval?

In mijn stad, Delft om het maar gelijk te noemen, is op dit moment het afval van winkelend publiek een groot issue. De kranten staan bol van verontwaardigde reacties. Winkelend publiek kan hun afval niet meer kwijt in de uitpuilende publieke afvalbakken. Ze schamen zich voor hun stad om de grote hopen afval die er na een drukke winkeldag overal op en om de afvalbakken liggen. Er was een mevrouw die me bijna in mijn toetsenbord liet klimmen om óók eens een ingezonden brief te sturen. Ik heb het nog niet gedaan, maar het is nog niet uit mijn hoofd.

De dame in kwestie had als voorbeeld dat ze van zo'n reclamekar met van die mooie studenten en studentes, die op het winkelplein hun gratis producten uitdelen, een flesje Yakult aanpakte om te proberen. Ze was Hollandse dus natuurlijk pakte ze dat aan en probeerde het flesje al wandelend. Toen moest het weggegooid worden en de dame was verontwaardigd dat ze het flesje niet meer in de volle afvalbak kwijt kon, maar dat ze het erop moest zetten, tot haar schaamte! De gemeente kreeg er in boze woorden van langs; zij kon haar afval niet kwijt!  Ik heb me zo geërgerd! De kortzichtigheid!!
Het winkelend publiek is nu een groep van mensen die ten alle tijden iets moet eten. Bij de Mac halen, de stroopwafelkraam, de patatboer, alle gratis probeersels aanpakken, gelijk opeten en afval weggooien. Alle resten van de vreetcultuur moeten in de gemeentelijke bak en dan wel gelijk afgevoerd worden. Beseffen ze wel dat mensen voor je laten werken (je afval achter je kont opruimen) geld kost? Dat al die reinigingsmannen op zaterdag nog een toeslag op hun salaris hebben en misschien ook liever vrij zijn en lopen te winkelen? Thuis betalen we toch al voor het afval ophalen? Wat is er op tegen om je troep in een van de vele plastic tasjes die we eerder al aangenomen hebben te doen en thuis in onze al even overvolle Kliko te gooien? Straks gaan de reinigingsrechten weer omhoog omdat er op zaterdag zoveel troep geruimd moet worden! Dan zal die mevrouw wel weer een ingezonden brief sturen en klagen dat de gemeente zo duur is met het afval ophalen! Zou iedereen nog zo achteloos alles weggooien als er bijv. eerst 20 cent in de automaat moet voor de afvalbak open gaat? Mijns inziens kunnen we beter beginnen met de niet te bedwingen vreetaankoop bij de tent te nuttigen waar je het kocht. Daar staan altijd grote afvalbakken en daar kun je dan je afval in kwijt. Dan ruimt in ieder geval de verdiender het uitgedeelde afval op.  En de gemeente? Die kan beginnen met het niet meer toestaan van uitdeelkarren in de winkelstraten en zelf de publieke afvalbakken helemaal weg halen. We kunnen echt zelf verantwoordelijk zijn voor ons afval. Niet kopen of aannemen is nog veel beter. Oh, echt.. zodra we op straat komen staan we bloot aan de Kopen, Kopen, Kopencultuur. Neem dit, neem dat! Koop hier, koop daar!  Ik zie het nu meer dan ooit... Ik ben blij dat ik ze doorzie.. eindelijk. Ik moet toch die ingezonden brief maar opstellen.

zaterdag 4 juni 2011

De Groene Passage en andere ervaringen

Zoekend naar adressen voor inkopen  kwam ik bij De Groene Passage uit. Ook Duurzaam Sparen was er vorige week al. De extra vrije dag die ik afgelopen week had benutte ik om met mijn dochter naar Rotterdam te gaan en te ontdekken..

En ja, het was een prachtig concept. Grote supermarkt, mét bulkverkoop, fairtrade winkel, een mooie boekwinkel, iets verderop een biologische slager en een lekker restaurantje. Een boekwinkel in is heel gevaarlijk voor ons, vooral zo'n boekwinkel. En ja, tegen mijn eigen regels in kocht ik een boek. Maar het kostte echt weinig! :) Een boekje met vegetarische gerechten voor 5 euro, dat mag toch? Ik beloof mezelf dat ik een ander boek uit mijn kast zal verkopen.  Na het doorspitten van de hele boekwinkel was het tijd voor koffie.. verantwoorde koffie. En wat lekkers erbij. Oh, wat is het leven moeilijk!  Het moet verantwoord, zonder afval, mag weinig kosten, Dat gaat me niet allemaal lukken, dus af en toe doe ik wel gewoon lekker en niet altijd zuinig. Dus.. buiten op het gezellige terras. Lekker he?

Dan de supermarkt. Ik keek en keek.. zo mooi en zo veel! Maar niet echt voor mij was mijn conclusie... veel in verpakking en veel is duur. De bulkverkoop waar ik zo nieuwsgierig naar was maakte me verlekkerd. Maar goed kijkend zijn daar ook veel producten bij die ik gewoon niet nodig heb, en dus geen afval en kosten heb als ik ze niet koop. Ik kocht uiteindelijk muesli, een kleine 500 gram en dat kost dan 5 euro. Leuk voor een keer, maar niet wekelijks. Ik besef me daarna dat ik echt een eigen lijst van boodschappen moet maken. Een lijst die past bij wat ik wil en wat mij het beste past. Dat zal een mix worden van streekproducten (melk, maar niet uitgesproken biologisch), kaas zonder verpakking, maar niet uitgesproken biologisch. (Ook in de biologische winkel lag alles al voorverpakt). Vleeswaar bij de Turk, een kilo broodbeleg in maar één stukje plastic. Maar vooral ook een lijst met wat echt nodig is zonder overbodige dingen. Soms word ik echt een klein beetje saggerijnig van het afwegen. (van goed en fout :).


Als laatste de biologische slager.. wil ik echt over naar biologisch vlees, dan zal ik eerst naar mínder vlees moeten anders is het echt niet te betalen. Maar dat is wel een goed streven, dus langzaam aan ga ik daar mee beginnen en laat ik daar nu een handig vegetarisch kookboekje voor gekocht hebben. Verdient zichzelf terug. :) Het gehakt was in de aanbieding dus dat nam ik wel mee.

Kortom, het was een boeiende middag. Ik zal er zeker terug komen, meer voor het "goed gevoel shoppen" dan dat ik er mijn wekelijkse boodschappen ga halen. Eigenlijk heb ik over mijn eigen winkelcentrum geen klagen. Ik werk erboven! Ik kan er naar een  biologische winkel, er is een kaasboer die mijn meegebrachte bak vandaag vulde met kaas. (Ja, ja, ik begin het te durven!). Er is een groenteboer met veel onverpakte groenten en fruit. (Deed ik in mijn waszakje, ook gelukt!, en er is elke week een markt. 

Wat mis ik nu echt nog?? Pasta in grootverpakking, tomatenpuré zonder blik, wijn in fles met statiegeld of navulbaar. Zolang dat er niet is.. wat is beter? In een fles of in zo'n drie liter doos? Beter voor het milieu dan he? Voor mijn gezondheid is een tweede vraag. (Voor "gezondheid" mag je ook "gewicht" lezen.:))

Grappig was wel dat dochter opmerkte dat ik er echt moeite mee krijg om verpakte producten te kopen. En dat is zo! Raar wel eigenlijk.. nooit bij stil gestaan en nu moeite mee. Ze vindt me wat doorslaan, maar laat me lekker mijn ding doen. :) Oh, en die 7 euro parkeergeld paste ook niet echt in mijn "vroeg-met-pensioen-plan"