Kleine dingen,grote dingen..

Ik loop veel na te denken over het weg doen van mijn auto. Ik kan besparen op kleine dingen, maar als je kijkt wat een auto kost dan is dat zeker iets om over na te denken.

Ik heb drie jaar geleden een nieuwe auto gekocht, toen zat ik nog in mijn onnadenkende leven. Een heerlijke auto, daar niet van, maar ik schrok me dood toen ik een tijdje terug naar een andere keek. De inruilwaarde was toen 10.000 euro lager dan waar voor ik hem kocht! Ik werd groen en geel om mijn neus en besloot het niet te doen. Ik had een heel positief rekenmodel voor ogen. Een nieuwe auto, diesel en zonder wegenbelasting, daarbij teruggave van de BTW, binnen een jaar  zou ik terug verdiend hebben wat ik moest bijbetalen. Rekende ik. Maar ik had niet op díe inruilwaarde gerekend. En toen ik toch nog steeds liep te denken, vergat ik mee te nemen dat die nieuwe auto óók weer een flinke afschrijving zou hebben. Weggooien van kapitaal. Net op tijd las ik het blog van Early Retirement Extreme, dag 7, en ik heb niet ingeruild. Intussen heb ik mijn auto op een aantal punten laten (kleine schade) herstellen, deels op kosten van mijn verzekering en een deel op eigen kosten (weer 575 euro armer). De inruilwaarde zal nu wat hoger liggen, maar ik ga niet meer inruilen, ik wil verkopen. Stel dat ik er nu nog 10.000 euro voor krijg, dan zet ik dat gauw op de bank en dan heb ik over 15 jaar, grofweg gerekend, 13000 euro. Over tien jaar is mijn auto niks meer waard, weg kapitaal.

Hoe kan ik dan reizen? Nou, voorlopig werk ik 2,6 km van huis en fiets ik dat altijd. Vriend woont op fietsafstand, één kind thuis mét auto (niet onbelangrijk en meegewogen) en één kind wil weer dichtbij komen wonen (mét auto). Beiden willen niet zonder auto en volgens mij kan ik best bij hen af en toe een auto "huren"  Greenwheels staat praktisch voor de deur, al kan ik op hun site niet de abonnementsprijzen duidelijk vinden. Treinstation op loopafstand (15 min) en een vouwfiets kan ook nog wel van de verkoopopbrengst af. Ik heb dan nooit geen afschrijving meer, nooit geen onverwachte kosten en ja... wel een ietwat vrijheid kwijt. Maar op andere manieren reizen is ook een uitdaging toch? En mis ik mijn auto dan toch te erg?? Dan wordt het weer een auto kopen, ouder, bestelwagentje misschien wel, voor alle Marktplaatsspullen. ;)

Zou jij je auto durven of willen verkopen??

Dat is een grote besparing. Een kleine? Ik ga zorgvuldiger met water om, met name met douchen.  Tandenpoetsen doe ik nu vóór ik douche en niet al douchend, en de kraan alleen open om te spoelen. Dan ga ik douchen en vang het eerste koude water op in een emmer. Het duurt een halve emmer voordat er warm water is. Dat water gebruik ik om latere plasjes door de wc weg te spoelen. Dat scheelt toch heel wat spoelbeurten van de stortbak. De douchebeurt houd ik korter, en de frequentie is ook wat naar beneden. (Ik heb nog geen klachten uit mijn omgeving. ;).

En zo zoek ik door naar verbeteringen in mijn leven..

 

En wat gebeurde er gisteren? Zoon werd opgehaald door een vriend toen hij nét klaar was in de badkamer. Snel weg. En toen ik drie/vier uur later in de badkamer kwam.. liep de kraan nog! Grrr.. daar gaat mijn besparing!

Leuke site voor een kantoor

Pas had ik al eens verteld over een collega die naar aanleiding van mijn woorden zijn afval was gaan scheiden. Ik vertelde aan deze en gene op mijn werk wel meer over mijn nieuwe inzichten. (Ja, ze zeggen dat mensen die bekeerd zijn, de ergste zijn. :)) Ik werk op een afdeling bij een gemeente die zelf graag met duurzaam en gescheiden afval inzamelen bezig is. Overal... behalve op de werkvloer. Papier kunnen we dan wel apart kwijt, maar de rest gaat bij elkaar in de grote zak en ik had er toch wat moeite mee. Toen nam ik het initiatief om een plastic tasje bij mijn bureauhoek te hangen, een papiertje met "plastic" erbij. En langzaam aan gingen de collega's hun plastic in het tasje te doen. Vlak voor mijn vakantie vergat ik echter het tasje mee te nemen om het buiten het gebouw in een plastic-container te gooien. (!) Vandaag was ik er weer en ik merkte op, "Oh, jullie hebben mijn tasje geleegd!" Nee, dat was niet het geval. We hebben een schoonmaakdienst van de S.ociale W.erkplaats en die waren ijverig geweest en heel plichtsgetrouw het plastic tasje met afval geleegd.... in de grote verzamelzak! Kreun... we zijn weer opnieuw begonnen.

Vandaag stond ik de grote printer met papier bij te vullen en toen viel mijn oog op een tip op de verpakking van het papier. Hoe de verpakkingsdozen hergebruikt kunnen worden en ik heb de tip bewaard, de site opgezocht en toen kwam ik op een verrassend leuke site terecht! Morgen even naar al mijn collega's mailen.

Duurzamer kantoor.

En morgen ook een fotootje maken om jullie mijn persoonlijke plastic-inzamel-plek te laten zien. Volgt.

Mijn inspiratie voor vandaag

Wakker geworden op mijn laatste vakantiedag. Ik schrok enigszins.. de zon scheen! Toch mijn normale routine gevolgd en hier en daar (alweer een uur) wat zitten lezen. Mijn inspiratie voor vandaag was deze zin;

“If you know the answer to how you can sacrifice 60 hours of your life a week for the next 40 years, you know the answer to how I can sacrifice not eating out or buying stuff without thinking about the cost.” 

(uit earlyretirementextreme)

Ik sta weer even op scherp, ga mijn kasboekje voor komende week klaar leggen, en ga er weer tegenaan.

Dat kasboekje is overigens mijn zwakke punt. Ik ben al op duizend manieren begonnen met mijn uitgaven noteren, bestanden bij te houden en begin er fanatiek aan om het binnen een paar weken dagen weer los te laten. Misschien omdat ik te veel en alles in één overzicht wil hebben. Ik ga nog eens anders proberen. Ik heb voor  0,75 cent een ouderwets vergeeld kasboekje gekocht en ga het voor mijn contante uitgaven bijhouden. Voor die uitgaven ga ik zo eerst 50 euro pinnen en dat moet het zijn voor deze week.

De kast

Een lege slaapkamer, (zonder bewoner, leeg was hij allerminst!) heb ik veranderd in een gezellige (kantoor)kamer voor mezelf. Vriendje deed lief weer de vloer en het verven, ik was voor het afwerken. En dat werd, ja daar komt het weer, een boekenkast van Marktplaats, een bureaustoel van beneden (en daar een andere van Marktplaats) en een nieuw blad van Ikea. En toen moest er nog een kast(je) komen voor dozen met "hobbyspullen", heel veel foto's, oude kaarten en brieven en andere nog te doen dingen waarvan ik denk dat als ik ze maar onder handbereik heb, ik het sneller oppak. (Ik ga het zien). De kast kon niet groot zijn, want past dan niet meer door het trapgat. Mocht ook niet lelijk of donker zijn en zo piekerde ik al even en keek al maanden wat rond. En toen in ene was ik het zat, er moest iets gebeuren met die hoek die nog niet af was. Er stond nog een kast die weg moest en ook niet de trap af kon. Zoon en ik waren met dat ding al eens halverwege geweest en moesten weer terugkeren omdat het echt niet door dat trapgat kon. Ik hoor je vragen hoe hij dan boven kwam? Nou, toen was er nog geen muurtje, wat er nu wel staat. Dus dat kastje moest er in (kapotte) stukken uit. En misschien weet je het inmiddels, ik kan moeilijk weggooien, dus zoeken naar manieren om hem er wel héél uit te krijgen. Ze waren er niet. Dus, op zo'n dag als gisteren, dan móet het gewoon gebeuren (Ken je dat? Je bent niet meer te stoppen?) en ik pakte de zaag en begon te zagen, en dochter, die het in haar ogen oubollige kastje ook niet niet wilde, keek toe. En toen ik er twee zijpanelen en de top af had zei ze in eens, "Oh, maar zo wil ik hem wel hebben!"  We gaan die kast dus in uitgeklede vorm opknappen en netjes afwerken en dochter heeft haar kast waar ze al twee jaar naar op zoek is!

Dan ik nog. Bij het ruimen op zolder kwam ik weer de oude gesigneerde geërfde lakens tegen en een oud rek van Ikea en toen wist ik in eens hoe mijn nieuwe kast ging worden. Zo!

Plaats voor mijn spullen, de wasmand en de strijkplank. Orde in je huis is orde in je hoofd. Echt waar. En het kostte me 2,29 voor een gordijnroetje.

En hier zit ik nu te bloggen in een heerlijk kamertje. Het schoolbord aan de muur? Stond bij de container. :)

Verdienen in de vakantie!

Dit is het eerste jaar dat "niet werken-geen geld" voor mij opgaat. Als net-startende ZZP-er komt er alleen maar geld binnen als ik werk en dat factureer. De verleiding is dan groot om zoveel mogelijk te werken, elk uurtje is tenslotte geld. Raar eigenlijk, dat is ook zo als werknemer, maar dan vóel je het niet zo. Anyway... een impulsief geplande vakantie (ja, ja, ik ben net terug, ik weet het) ging door verschillende omstandigheden niet door en toch besloot ik die gereserveerde vrije week vrij te houden. Gewoon voor mezelf en mijn huis, tuin en klus dingen. Dingen afmaken die te lang blijven liggen als het alleen maar op de weekenden moet gebeuren. En toch verdiende ik geld vandaag! Hoe?

Eindelijk tijd om eens wat administratief op te ruimen. Een doorlopende reisverzekering bleek nog voor "samenwonend en kinderen onder de 18" te zijn. Ik woon niet samen en mijn jongste kind is al bijna 20! Gebeld naar de verzekering en omgezet naar "alleenstaand". Een besparing van 6 euro per maand.  Daarnaast heb ik al een aantal jaren een rechtsbijstandverzekering. Ik heb er drie keer gebruik van willen maken, 1x werd het afgedaan via een weg die ik zelf ook al bewandeld had en leverde me dus niks op. (Want dan moest er écht juridische bijstand gegeven worden en dát kost ze te veel). En twee andere zaken vielen er net, door de kleine lettertjes, buiten. Nu was de maandelijkse premie weer wat omhoog gegaan en las ik dat ik per maand op kon zeggen. En dat deed ik dus. Bij de zaken die bij mij buiten "de kleine lettertjes" vielen,(en dan had ik toch een uitgebreide) heb ik voor ééntje een advocaat genomen die me 1000 euro kostte en het keurig oploste, en de tweede kostte iets meer maar wist dat op de tegenpartij te verhalen. Dus.. met eigen kennis, internet-adviezen en Bureau rechtshulp kom ik al een heel eind zelf. De uitgespaarde 26 euro per maand ga ik extra sparen voor het geval ik toch eens duurder advies nodig heb.

En ik had al een ticket gereserveerd voor deze week, al pratend over de reisverzekering, schoot me te binnen dat niet geschoten altijd mis is, en ik vroeg of dit geval van afgelopen week ook onder de annuleringsverzekering valt. En dat viel hij. Gelukkig.. ik krijg mijn geld terug! Kijk, een reis- en annuleringsverzekering zal ik altijd houden, lage kosten, hoog risico. En zo weeg ik mijn risico's af.

Nog een besparing? Moet ik het bekennen? Ik betaal al máánden aan Weight Watchers een maandelijks bedrag (39 euro) om kilo's kwijt te raken. Zonder te gaan, zonder kilo's kwijt te raken en zonder de echt wel mooie site te gebruiken. Dus ook net maar opgezegd. Niet dat ik me bij die kilo's neer leg, maar geen resultaat moet ook geen geld kosten. En zo heb ik vandaag wel rond de 70 euro per maand bespaard en dat is op jaarbasis 840 euro!  Mijn vrije week terug verdiend. :) (En een iets duurder dieet begonnen :( )

Ik besef heel goed dat zonder spaarpot er misschien meer verzekerd moet worden. Maar met een spaarpotje kun je zelf eventueel tóch voorkomende uitgaven opvangen? Of denk ik nu onvoorzichtig?

En verder bespaard? Een leuke kast gemaakt van restmateriaal  uit mijn eigen huis! Ik had gepland voor een kast ongeveer 100 euro uit te geven. Maar daar laat ik morgen een foto van zien want nu is het te donker om te fotograferen. Maar ik ben er wél trots op!

Zo.. en nu even ontspanning. :)

Marktplaats ll

Waarom eigenlijk verkopen op Marktplaats? Ik kan niet weggooien!!

Ik heb nu een doos vol kinderboeken van de lijsterserie e.d. Het loopt niet storm bij het verkopen maar ik wil ze echt niet meer. (Eigenlijk wel, maar is alleen maar huisvulling en dát wil ik niet). Is er een moeder van lagere schoolkinderen die ze nog wel wil?? Dan gratis af te halen in regio 015.

Marktplaats

Een paar jaar geleden heb ik mijn woonkamer helemaal vernieuwd. Zo lang als ik zelfstandig woon was mijn huis ingericht met grotendeels tweedehands spullen. Nee, nog langer terug nu ik het me bedenk. Toen ik 15/16 was nam ik al een oud bed van mijn oma en verfraaide dat, eigende me een leegstaand kamertje toe, op die grote boerderij waar ik woonde, en heb het geheel eigenhandig opgeknapt en aangekleed. Omdat mijn moeder vond dat ik het zo leuk deed, gaf zij me nieuwe vloerbedekking en behang en ik heb er nog járen geslapen. (Soms met, bij het wakker worden, ijs op het glas water naast mijn bed). Later ging ik zelfstandig wonen, 25 was ik toen al, en ik vertrok met een busje naar een zolderkamer bij een vriendin. De oude linnenkast van oma mee, een oud matras, een keukentafeltje en ik was er helemaal blij mee. (Ik voel dat dit een lang verhaal gaat worden :)). Het was lang zoeken naar een geschikte salontafel, maar ook daar liep ik tegenaan. Een oude grenen tafel in een woonwinkel. Als ik hem gelijk meenam kreeg ik nog korting ook. En zo liep een neef van me op een zaterdagmiddag met een salontafel op zijn hoofd door het centrum van Delft.

Later kreeg ik een echt grote-mensen-huis, maar geld voor spullen had ik niet. Bijna alles kwam van de kringloopwinkel, oma's, zelfs van de straat en ik vond het een leuk huis. Het wisselde nog wel eens van inrichting, maar bijna nooit nieuw. Toen ik mijn huidige huis kocht, ruim elf jaar geleden, waren de vloerbedekking en gordijnen daar net een jaar oud en ik heb ze laten hangen en liggen en was snel klaar. Ja, het was ook mijn smaak.  Een drie jaar terug kocht ik allemaal nieuwe meubels, een laminaat vloer lag er inmiddels al, en ik zat er "keurig" bij. Al dat nieuwe echter, gaf me een "te nieuw" gevoel. Er moest nog wat ouds bij. Ik ben van Delft naar Groningen gereden (reed toen nog op LPG) voor een oud bureau (afgeleefd door een student), wat na poetsen en boenen echt weer mooi werd. Ik vond Een boekenrek (alles op Marktplaats natuurlijk he?) wat perfect bij mijn stijl paste en haalde het op. Het was een handgemaakt stuk van een ongeveer 15-jarige jongen die heel trots was op zijn verkoop. Hij blij, ik blij.

Oh, en intussen tijd heb ik zóveel van Marktplaats gehaald en net zo veel verkocht.  Oh, ja, waarom begon ik dit verhaal?? Na die mooie woonkamermetamorfose stond er nog zo'n grote bak televisie die nog prima werkte, maar wat zou daar zo'n mooie platte mooi staan. Maar ja, het bakbeest van uiteindelijk 12 jaar oud werkte nog goed, dus waarom vervangen? En zo stond hij daar nog twee jaar. Ik kon het echter niet uit mijn hoofd zetten en sprak wat met mezelf af; als ik nou allemaal spullen uit mijn huis verkocht, dan kon/mocht ik van dát verdiende geld een nieuwe tv kopen en zo begon ik. De verkoop ging goed, ik hield het bedrag mooi bij. Inmiddels staat de meter voor dit project op 310 euro. De tv staat er echter allang.. en de verkoop moet nog wel even doorgaan wil het uitgegeven geld terug verdiend zijn. Ik weet niet of ik met mijn nieuwe inzichten op financieel gebied nog wel dezelfde keuze zou maken, maar voorlopig kijk ik wel erg mooi tv. En dat ik in de winkel nog 200 van de prijs af praatte was ook niet slecht toch?

Nu staan er nog steeds met regelmaat spullen van mij op Marktplaats, ik heb geleerd het met kleine beetjes tegelijk toe doen, zodat het niet te veel tijd kost.

Mijn slaapkamer? Die heb ik afgelopen jaar vernieuwd, het tapijt van 11 jaar (dus 12) lag er nog en was van creme-wit in lichtgrijs veranderd, de gordijnen hingen er nog en het even oude behang was ook niet meer wat het was. En de grote van wand tot want schuifdeurkast was alleen maar een plaats waar allerlei troep bewaard kon worden. Maar hier bleef ik mezelf trouw bij het veranderen, alleen nieuwe vloer en muur,  de rest, ook door de jaren heen, van Marktplaats, gevonden en gekregen. En nog steeds lig ik in mijn bed, tevreden rondkijkend in mijn low-budget, zero-waste en voor mijn gevoel zeer Zen slaapkamer. En mijn missie is nu vooral.. leeg houden!

Verpakt? Dan maar groot?

Het gaat mij niet lukken alles onverpakt te kopen. Wat doe ik met wasmiddel? Met vaatwastabletten? Suiker? Zoetstof? En zo nog wel meer dingen. Ik ben  niet zo ver dat ik mijn eigen waspoeder ga maken, of alleen maar met de hand vaatwassen of eigen pasta maken. Ik moet tenslotte ook nog wel zo'n 32 uur per week werken om te kunnen leven, wonen en sparen. Daarnaast moet ik ook nog in mijn eentje mijn huis schoonhouden, tuin bijhouden, hond uitlaten, moeder zijn, vriendin zijn, socializen, vers koken en achter heel veel onverpakte producten aan. (Toch die zoon van mij weer eens wat meer op zijn verantwoordelijkheden in huis wijzen;)).

Dus wat doe ik met die dingen die wel verpakt blijven? Zou het verschil maken om in één keer een groot-verpakking te kopen? Al een poosje zoek ik naar oplossingen voor pasta, een veel gegeten product hier in huis en daarom besloot ik weer eens in de Makro te gaan zoeken. Die zijn tenslotte van de groot-verpakkingen toch? Afgelopen week was ik er. Wasmiddel in de aanbieding. Wel 115 "scoops" voor ruim 15 euro, in een grote kartonnen doos. Gekocht. Vaatwastabletten, wel 100 stuks. Gekocht. Heel optimistisch bereken ik dat die 115 scoops misschien wel genoeg moeten zijn voor een jaar. Stel dat ik drie wassen per week doe? (twee personen, moet kunnen toch?) Stel dat ik altijd net iets minder waspoeder neem dan de aangegeven dosering? Alleen maar volle machines draai? Ik denk dat ik een heel eind kom. Op de dag dat ik het pak aanbreek, (eerst nog even mijn oude voorraadje opmaken) zet ik de datum erop en kijk hoe ver in het jaar ik ermee komt. Hetzelfde voor de 100 vaatwastabletten, alleen volle machines, grote dingen even met de hand, kijken hoever ik kom.

En dan heb ik nog een grote zak pasta gevonden. In plastic, maar wel 5 kilo in één zak, en die ene zak kan ik dan wel weer als verzamelzak gebruiken voor mijn overige plastic afval. (Ja, ja.. ik kan het mooi allemaal voor mezelf verantwoorden :)). Ik geloof niet dat het de allergoedkoopste pasta is, maar het gemak en de verpakking maakt weer wat goed.

Het voordeel van al deze aankopen is wel... voor deze artikelen ben ik voorlopig klaar met kopen! Dat maakt ook mijn inkopen doen wel makkelijker, nog een voordeel dus van groot inkopen.

O, ja.. en de zoetstof heb ik afgezworen. Ik leer wel thee drinken zonder suiker of zoetstof en ook cappuccino moet zonder lukken, zwarte koffie lukt tenslotte al járen. Ik heb zo juist de laatste plastic dispensers van zoetjes weggegooid. Soms maken we een grote sprong vooruit en soms nemen we een klein stapje, maar alles voelt goed!

Griekse eco

Ik zei al dat ik het moeilijk vond om in Griekenland mijn nieuw gevonden levensstijl toe te passen. En ik heb dan ook genoeg plastic tasjes aangepakt. Toch bleef ik het wel zoveel mogelijk toepassen, waterflesjes steeds hervullen, regelmatig toch het plastic tasje afwijzen en vooral geen overbodige spullen kopen. Er waren genoeg winkels met een overdaad aan leuke hebbedingetjes. En allemaal dezelfde leuke hebbedingetjes. En ook al heeft Griekenland het geld hard nodig, ik heb het zelf ook nodig. :).

Maar er was een winkel waar ik niet niets kon kopen....

Dochter en ik gingen een dag met de ferry over van Rhodos naar Symi.  Dat het een mooi eiland moest zijn wisten we al, maar dat het zó mooi zou zijn heb ik me niet voor kunnen stellen. Ontroerend mooi. Wij zijn niet zo gek op georganiseerde tripjes, maar gaan er liever zelf op uit en zo liepen we na aankomst van de boot al gauw weg van de groepen toeristen die de paraplu achterna liepen. Samen klauterden we de verticale wegen op, werkelijk een wirwar van straatjes die nooit horizontaal liepen, maar verticaal. Het was er stil, warm en soms adembenemend.

We moesten er wel voor zorgen dat we weer op tijd bij de boot zouden zijn anders was er geen mogelijkheid om weer op Rhodos te komen, we ging dus al op tijd weer dalen naar de haven. Daar liepen we nog wat langs de leuke winkeltjes, vaak echt wel anders en leuker dan de Rhodos-veel-van-hetzelfde-winkeltjes. En opeens zei ik tegen mijn dochter "Kijk nou eens.. een echte Eco-winkel" En een mooie tassen dat er lagen, echt tassen voor mij. :)

Dochter keek bij de leuke eco-katoenen shirtjes en ik bleef maar naar de tassen kijken. We liepen naar binnen om ons verder te verlekkeren. En in ene hoor ik een Nederlandse stem. De verkoopster spreekt gewoon Nederlands! Het gesprek ging vanzelf. Over Delft waar ze vroeger altijd kwam bij haar oma, over haar 30 jaar op het eiland, over hoe het zo een eco-winkel geworden is. Toen ik liet vallen dat ik eigenlijk weg wil uit Nederland naar "zoiets" in plaats van alle papieren rompslomp in Nederland, gaf ze voorbeelden van hoe het in Griekenland nog veel erger is dan Nederland. Foto's van borstonderzoek die na een jáár binnenkomen, foto's met de foute borsten, over een paspoort verlengen wat wel 1000 euro kan kosten omdat er met de boot naar Rhodos gevaren moet worden, dan met het vliegtuig naar Athene, paar dagen weg. Ze raadde me af om nu te gaan/komen, misschien over een paar jaar? We hadden zó veel te kletsen! Steeds keken we op onze horloge omdat die boot gehaald moest worden. De tas had ik natuurlijk allang gekocht! Wat een inspirerend mens ontmoetten we daar!.Ik vertelde haar dat ik over de mooie winkel ging bloggen om mijn duurzame blog. Ik kreeg nog een mooie katoenen tasje mee voor toekomstige boodschappen, foldertjes en haar visitekaartje. En bij het afscheid zoenden we elkaar zelfs, als oude bekenden. :). Kijk, zulke dingen en mensen ontdekken vind ik veel leuker dan achter de paraplu aanlopen en oude pilaren bekijken. En nu heb ik wel 600 foto's in 12 dagen gemaakt, en géén foto van Debby en haar winkel... jammer! Maar mocht je eens in Symi komen, ga er dan vooral heen. (Symin Yialos, Central Square). Ik denk er in ieder geval nog steeds vol bewondering aan terug. En de tas?

Uit The Earth Collection, een recycled rag bag, oftewel gemaakt van de restjes van de productie van de kleding. Hij kostte beslist meer dan ik normaal voor afval betaal, maar ik was nog nooit zo blij met afval. :) En nog één foto voor het afkicken..