Na het succesje met de tuingrond van gisteren werd ik nog moediger. Tegen middernacht liet ik mijn hond uit en liep door mijn straat in plaats van door het normale groene gedeelte. Aan het eind van mijn straat zag ik vier! zwaar metalen tuinstoelen staan/liggen die perfect bij mijn al jaren geleden gevonden tuin-eettafel zouden passen, precies zoals ik dat afgelopen week bedacht had. Lagen die daar voor het grof vuil? Of gewoon even uit de weg gezet? Ik keek naar binnen, het licht was uit. Twijfel, twijfel.. zomaar meenemen zou wel erg lullig zijn als ze niet weg mochten. Maar weten dat ze morgen bij het grof vuil zouden staan (of iemand anders ze voor mijn neus weg zou kapen) in plaats van in mijn tuin te staan maakte me onrustig. Ik ben naar huis gegaan, heb een briefje geschreven met daarop de wens dat ik ze graag wil hebben als ze voor de weggooi waren, en mijn mobiele nummer én mijn adres en ben weer terug gelopen naar het huis en heb het briefje in de brievenbus gedaan.
Vanmorgen om een uur of elf was er een sms'je; ik mocht de stoelen meenemen. Vriendje gebeld of hij ze"plies, plies" op wilde halen want ik was aan het werk, maar desnoods, als hij er echt geen zin in had, kon ik er in een vervroegde lunchpauze heen fietsen. De lieverd heeft het gedaan en een uur later kreeg ik een telefoontje dat de vier "loodzware" metalen stoelen in mijn tuin stonden. Ik helemaal blij. Nog blijer toen er om 17.15 uur nog een sms'je kwam. Ik mocht de tafel ook hebben als ik wilde. Ik ben er gelijk naar toe gelopen en heb ook de tafel opgehaald, want die paste weer bij een ander zithoekje waar ik nog geen tafel bij had. Zij blij en ik blij. Foto volgt. Echt! (En ik heb ze hartelijk bedankt natuurlijk!)
Vanavond die tuingrond opgehaald. Vanuit een binnentuin in de binnenstad. De bewoners hadden veel te veel tuingrond aangevoerd, dwars door hun woonhuis. En nu mocht het allemaal weer naar buiten, dwars door hun woonhuis. Mijn hemel..als ze ons niet hadden, waar hadden ze het dan gelaten?? Vier keer zijn Vriendje en ik heen en weer gereden. Een auto vol zakken met tuinaarde naar huis gereden, leeg gegooid op een hoop, er weer heen, met man en vrouw alle zakken weer gevuld, weer gereden, leeg gegooid, weer gevuld, weer geleegd... ik heb een grote berg gratis aarde! Nu nog verwerken.. :) Wat zal ik morgen een spierpijn hebben! Maar kijk.. hoe zonder portemonnee twee gezinnen weer erg geholpen zijn. Ik klink, geloof ik, een beetje hyper, en dat ben ik ook.
woensdag 27 april 2011
dinsdag 26 april 2011
Waarom gratis of niks?
O, het is allang niet meer bij Zero Waste gebleven. Van het één komt het ander en toen ik op weer een ander blog terug kwam en daar las over Early Retirement en hoe deze (wederom) Amerikaan dat aanpakte en hoe hij er duidelijk over weet te schrijven dacht ik natuurlijk gelijk weer... "Dat wil ik ook!" En het gaat mooi samen met Zero Waste. Of zuinig leven. Of verantwoord leven. Of leven met voldoening. Het beste kun je bij deze man gaan lezen maar het gaat om een afwijkende filosofie over omgaan met geld denken over geld. Dat iets NU aanschaffen van bijv. maar 100 euro, betekent dat je zomaar maanden langer moet werken aan het einde van je loopbaan.
Dan moet ik iets van mijn achtergrond vertellen.. ik heb het heel mager gehad in mijn leven. Ik herinner me een keer dat ik met 2 gulden in mijn hand door de supermarkt liep en daar een maaltijd voor drie personen voor moest weten te kopen en koken. Het is me gelukt, maar toen wenste ik dat ik ooit eens door een supermarkt kon lopen en ook mijn kar helemaal vol kon laden. Ook dat is gelukt. Nu is het leven anders, ik kan redelijk kopen wat ik wil, een huis wat een stuk gewoon van mezelf is, geen dure kinderen of dure partner meer (Nou ja..:)). Maar... als ik doorleef zoals ik leef moet ik echt nog wel jááren werken. En net als dat ik begon te denken dat ik misschien ook wel zonder afval zou kunnen leven, denk ik nu dat ik misschien ook wel vroeger kan stoppen met werken. De man heeft me net op tijd wakker geschut! En de eerste aktie is de tuin. Bíjna had ik een tuinman aan het werk gezet om mijn tuin eindelijk zijn grote renovatie te laten ondergaan. Dat het aardig wat ging kosten had ik ingecalculeerd, maar misschien was ik dan eindelijk eens van die vragen af van "Wanneer ga jij wat aan je tuin doen?". En nu weet ik wanneer ik dat ga doen. Elke dag een beetje, elk weekend wat. Géén duur ontwerp of dure tuinmeubels maar gewoon met wat ik heb, vind, maak, kweek en lekker een "natuurlijke tuin" met heel veel gratis. Afgelopen weekend was er een start. Alleen, maar ook met vriend en zijn vriend, is er heel heel veel vuil verwijderd, grond bewerkt, groenten gezaaid en lekker gratis fitness en zonnebank gehad! Daarna sloten we af met een barbeque met zijn drieën. Onder het eten vertel ik de vriend wat mijn gedachten achter het werken in de tuin zijn. Dat ik niet een duur ontwerp wil omdat ik eerder met pensioen wil, dat ik het daarom zelf doe. "En" vertel ik hem verder, "daarom heb jij vanmiddag ook gratis staan zweten in mijn tuin". Hij kon er hartelijk om lachen. :) En we zaten nog úren rest hout te verbranden in de tuin. Dat is dan weer niet zo milieuvriendelijk geloof ik.
En daarom ben ik blij met mijn gratis tuingrond. Ik heb echt het gevoel dat eerste stappen gezet, andere bewegingen in gang zetten.
Ook eerder met pensioen? Lees hier.
Dan moet ik iets van mijn achtergrond vertellen.. ik heb het heel mager gehad in mijn leven. Ik herinner me een keer dat ik met 2 gulden in mijn hand door de supermarkt liep en daar een maaltijd voor drie personen voor moest weten te kopen en koken. Het is me gelukt, maar toen wenste ik dat ik ooit eens door een supermarkt kon lopen en ook mijn kar helemaal vol kon laden. Ook dat is gelukt. Nu is het leven anders, ik kan redelijk kopen wat ik wil, een huis wat een stuk gewoon van mezelf is, geen dure kinderen of dure partner meer (Nou ja..:)). Maar... als ik doorleef zoals ik leef moet ik echt nog wel jááren werken. En net als dat ik begon te denken dat ik misschien ook wel zonder afval zou kunnen leven, denk ik nu dat ik misschien ook wel vroeger kan stoppen met werken. De man heeft me net op tijd wakker geschut! En de eerste aktie is de tuin. Bíjna had ik een tuinman aan het werk gezet om mijn tuin eindelijk zijn grote renovatie te laten ondergaan. Dat het aardig wat ging kosten had ik ingecalculeerd, maar misschien was ik dan eindelijk eens van die vragen af van "Wanneer ga jij wat aan je tuin doen?". En nu weet ik wanneer ik dat ga doen. Elke dag een beetje, elk weekend wat. Géén duur ontwerp of dure tuinmeubels maar gewoon met wat ik heb, vind, maak, kweek en lekker een "natuurlijke tuin" met heel veel gratis. Afgelopen weekend was er een start. Alleen, maar ook met vriend en zijn vriend, is er heel heel veel vuil verwijderd, grond bewerkt, groenten gezaaid en lekker gratis fitness en zonnebank gehad! Daarna sloten we af met een barbeque met zijn drieën. Onder het eten vertel ik de vriend wat mijn gedachten achter het werken in de tuin zijn. Dat ik niet een duur ontwerp wil omdat ik eerder met pensioen wil, dat ik het daarom zelf doe. "En" vertel ik hem verder, "daarom heb jij vanmiddag ook gratis staan zweten in mijn tuin". Hij kon er hartelijk om lachen. :) En we zaten nog úren rest hout te verbranden in de tuin. Dat is dan weer niet zo milieuvriendelijk geloof ik.
En daarom ben ik blij met mijn gratis tuingrond. Ik heb echt het gevoel dat eerste stappen gezet, andere bewegingen in gang zetten.
Ook eerder met pensioen? Lees hier.
De eerste tip bracht direct resultaat
Vanmorgen, voor werktijd, keek ik nog even op wat blogs en ik las de tip "Kijk op Marktplaats naar "gratis" in je woonplaats". En omdat "gratis" of "niet" mijn uitgangspunt moet zijn deed ik dat gelijk natuurlijk. (Sorry, ik ben vergeten bij wie ik het las)*. Waarom dat gratis of niets moet zijn leg ik in een volgend blog nog uit.
En er stond dus iets gratis! Nieuwe tuingrond. Nu heb ik net het hele weekend in de tuin geploeterd en heb voorlopig echt nog wel veel tuingrond nodig. Laat ik nou morgenavond een aantal vrachten gratis tuingrond op mogen halen! I'm happy!
*Ik weet weer waar ik het gelezen heb. Hier! Natuurlijk Zuinig.
En er stond dus iets gratis! Nieuwe tuingrond. Nu heb ik net het hele weekend in de tuin geploeterd en heb voorlopig echt nog wel veel tuingrond nodig. Laat ik nou morgenavond een aantal vrachten gratis tuingrond op mogen halen! I'm happy!
*Ik weet weer waar ik het gelezen heb. Hier! Natuurlijk Zuinig.
maandag 25 april 2011
De eerste stappen Zero-waste
Zo was aan het begin, zo'n drie weken geleden, mijn streven alleen nog maar om richting Zero-waste te gaan. Ik zag een mooie uitdaging; wat die familie Johnson uit Amerika kan, kan ik dat ook? En zo liep ik een paar dagen te denken en proberen uit te vogelen hoe ik mijn boodschappen dan zou gaan doen.
Als eerste was er de melk. Melk pakken van karnemelk, volle melk, magere melk en veel Milk&fruit. Ik denk dat de Kliko daar al flink mee gevuld werd. Dat moest anders. En toen schoot de boer van vroeger door mijn hoofd. Al een kleine 25 jaar geleden ging ik wel eens bij mij in de toen nog vrij nieuwe woonwijk naar een boerderij die rechtstreeks aan consumenten leverde. Ik woonde bij hem om de hoek! Zijn boerderij was net overeind gebleven bij het annexeren van platteland voor die nieuwbouwwijk. En wat later was ik die boer gewoon helemaal vergeten. Het geluk wil dat ik nog steeds in die woonwijk woon en dus heb ik de boer weer opgezocht en hij boerde er nog net zo. Hij wat ouder geworden, ik wat ouder geworden en onze kinderen bijna volwassen. En daar koop ik nu een paar keer per week mijn melk. Ik wandel of fiets erheen met mijn hond (die ook gelijk weer uitgelaten) en laat mijn eigen flessen vullen met karnemelk en volle melk. Ik moet concessies doen; er is geen magere melk. Dat is even schrikken, net begonnen aan weer een Weight Watchers poging, volle melk gaan drinken? Maar ik heb het overwogen. Als ik alleen maar koop waar zo goed als geen verpakking om heen mag zitten, vallen snoep, koekjes, chips, diepvries pizza's en nog veel meer af. Dat compenseert volgens mij wel de volle melk.
De Milk&fruit? Dat is de dagelijkse drank van 19-jarige zoon, een literpak mee naar zijn werk. Het was even zoeken en hopen op zijn goedkeuring. Ik mix nu een halve liter volle melk, een groot deel karnemelk en koop een glazen fles Karvan Cevitan siroop, bij voorkeur ligt, en meng dit met de melk Standaard staat er nu een liter gemengde "Milk&Fruit" in de koelkast in een mooie glazenfles van de Kringloopwinkel. Blokker verkoopt handige half liter thermosflesjes en ja, hij durfde er zowaar mee de werkvloer op. Daarnaast moest ik natuurlijk een flinke flessenreiniger kopen, maar het werkt allemaal! Soms moet zoon nog even het laatste woord hebben. "Ja, mam, het is lekker. Maar bij de pakken weet ik dat ze morgen ook lekker zijn, maar jouw mix is elke dag weer afwachten hoe het die dag weer uitpakt". En dochter? Die drinkt het niet, maar zij woont al zelfstandig dus "take it or leave it".
Oh, en daarnaast verkoopt de boer nog vanillevla, yoghurt met vruchten en boter. ( Helaas gaan die nog in plastic emmers en kuipjes, maar het is wél rechtstreeks van de boer, zonder vrachtwagens, supermarkten enz). En de eieren gaan netjes in mijn retour gegeven doosjes.
Zelf vind ik dat ik met deze eerste verandering een flinke klapper heb gemaakt in het besparen van afval, uitschakelen van vervoer over wegen (van boerderij naar fabriek, fabriek naar super, super maar mij). De boer levert nu rechtstreeks aan mij (en veel anderen). Los nog van besparen van geld! Een liter eerlijke melk voor 50 cent. Waar vind je dat nog?
Nou hier!
En lees even meer op de duidelijke site van deze boerderij;
Als eerste was er de melk. Melk pakken van karnemelk, volle melk, magere melk en veel Milk&fruit. Ik denk dat de Kliko daar al flink mee gevuld werd. Dat moest anders. En toen schoot de boer van vroeger door mijn hoofd. Al een kleine 25 jaar geleden ging ik wel eens bij mij in de toen nog vrij nieuwe woonwijk naar een boerderij die rechtstreeks aan consumenten leverde. Ik woonde bij hem om de hoek! Zijn boerderij was net overeind gebleven bij het annexeren van platteland voor die nieuwbouwwijk. En wat later was ik die boer gewoon helemaal vergeten. Het geluk wil dat ik nog steeds in die woonwijk woon en dus heb ik de boer weer opgezocht en hij boerde er nog net zo. Hij wat ouder geworden, ik wat ouder geworden en onze kinderen bijna volwassen. En daar koop ik nu een paar keer per week mijn melk. Ik wandel of fiets erheen met mijn hond (die ook gelijk weer uitgelaten) en laat mijn eigen flessen vullen met karnemelk en volle melk. Ik moet concessies doen; er is geen magere melk. Dat is even schrikken, net begonnen aan weer een Weight Watchers poging, volle melk gaan drinken? Maar ik heb het overwogen. Als ik alleen maar koop waar zo goed als geen verpakking om heen mag zitten, vallen snoep, koekjes, chips, diepvries pizza's en nog veel meer af. Dat compenseert volgens mij wel de volle melk.
De Milk&fruit? Dat is de dagelijkse drank van 19-jarige zoon, een literpak mee naar zijn werk. Het was even zoeken en hopen op zijn goedkeuring. Ik mix nu een halve liter volle melk, een groot deel karnemelk en koop een glazen fles Karvan Cevitan siroop, bij voorkeur ligt, en meng dit met de melk Standaard staat er nu een liter gemengde "Milk&Fruit" in de koelkast in een mooie glazenfles van de Kringloopwinkel. Blokker verkoopt handige half liter thermosflesjes en ja, hij durfde er zowaar mee de werkvloer op. Daarnaast moest ik natuurlijk een flinke flessenreiniger kopen, maar het werkt allemaal! Soms moet zoon nog even het laatste woord hebben. "Ja, mam, het is lekker. Maar bij de pakken weet ik dat ze morgen ook lekker zijn, maar jouw mix is elke dag weer afwachten hoe het die dag weer uitpakt". En dochter? Die drinkt het niet, maar zij woont al zelfstandig dus "take it or leave it".
Oh, en daarnaast verkoopt de boer nog vanillevla, yoghurt met vruchten en boter. ( Helaas gaan die nog in plastic emmers en kuipjes, maar het is wél rechtstreeks van de boer, zonder vrachtwagens, supermarkten enz). En de eieren gaan netjes in mijn retour gegeven doosjes.
Zelf vind ik dat ik met deze eerste verandering een flinke klapper heb gemaakt in het besparen van afval, uitschakelen van vervoer over wegen (van boerderij naar fabriek, fabriek naar super, super maar mij). De boer levert nu rechtstreeks aan mij (en veel anderen). Los nog van besparen van geld! Een liter eerlijke melk voor 50 cent. Waar vind je dat nog?
Nou hier!
En lees even meer op de duidelijke site van deze boerderij;
zondag 24 april 2011
Een nieuw begin
Ik was doof, dom en blind! Ik kocht, gooide weg, kocht, verspilde, verknoeide, verwende en dacht dat ik een leuk leven heb. En dat heb ik ook wel, maar wat onnadenkend, oppervlakkig en met de kudde mee huppelend ben ik. "Was ik", wilde ik eigenlijk tikken, maar zover ben ik nog lang niet. Oh, en ik was niet eens zó slecht bezig. Ik houd van kringloopwinkels, ik doe mijn glas apart, ik kan best goed naar prijzen kijken en vergelijken en wikken en wegen over aankopen. Maar dan ben ik er nog helemaal niet!
Na het zien van een filmpje bij een andere blogger is het begonnen. Ik zag, verwonderde, bewonderde, werd geïnspireerd en bekeek mijn eigen gedrag met andere ogen. Zo wil ik het ook! Moest ik nou echt eerst 50 worden om tot dat inzicht te komen?
Van het één kwam het ander, je bent er niet met Zero-waste. Welke termen kwam ik tegen toen ik als Maria in Wonderland over het internet struinde en las en las en las?? Biologisch, Frugal, Early retirement, Green, Duurzaam, Zuinig, Consuminderen, Footprints.. een wereld waar ik helemaal niet mee bezig was! Maar nu wel! Ik ben zelfs zo ver dat ik, zelfs al ben ik dan al 50, toch nog een stuk vroeger wil stoppen met werken dan dat de overheid zou willen dat ik doe. Ik ben altijd een dromer geweest, vol ideeën, voor even oppakkend en dan weer door dromend naar de volgende uitdaging. Maar nu gaat het roer om, deze levensstijl moet blijvend worden. En deze omslag wil ik vast leggen in dit blog, oftewel.. hoe transformeer ik van Duur naar Duurzaam. Ik heb al verschillende blogs gelezen en ben daardoor nog meer geïnspireerd en ik wil die inspiratie vast houden door bij anderen te lezen, van andere te leren. Dit Blog is net op deze mooie zondagmorgen ontstaan, ik zal nog een persoonlijk profiel aanmaken waar ik wat over mijn achtergrond vertel.. en verder borrelt mijn toetsenbord om mijn ervaring te mogen vertellen...
Het filmpje?
Na het zien van een filmpje bij een andere blogger is het begonnen. Ik zag, verwonderde, bewonderde, werd geïnspireerd en bekeek mijn eigen gedrag met andere ogen. Zo wil ik het ook! Moest ik nou echt eerst 50 worden om tot dat inzicht te komen?
Van het één kwam het ander, je bent er niet met Zero-waste. Welke termen kwam ik tegen toen ik als Maria in Wonderland over het internet struinde en las en las en las?? Biologisch, Frugal, Early retirement, Green, Duurzaam, Zuinig, Consuminderen, Footprints.. een wereld waar ik helemaal niet mee bezig was! Maar nu wel! Ik ben zelfs zo ver dat ik, zelfs al ben ik dan al 50, toch nog een stuk vroeger wil stoppen met werken dan dat de overheid zou willen dat ik doe. Ik ben altijd een dromer geweest, vol ideeën, voor even oppakkend en dan weer door dromend naar de volgende uitdaging. Maar nu gaat het roer om, deze levensstijl moet blijvend worden. En deze omslag wil ik vast leggen in dit blog, oftewel.. hoe transformeer ik van Duur naar Duurzaam. Ik heb al verschillende blogs gelezen en ben daardoor nog meer geïnspireerd en ik wil die inspiratie vast houden door bij anderen te lezen, van andere te leren. Dit Blog is net op deze mooie zondagmorgen ontstaan, ik zal nog een persoonlijk profiel aanmaken waar ik wat over mijn achtergrond vertel.. en verder borrelt mijn toetsenbord om mijn ervaring te mogen vertellen...
Het filmpje?
Abonneren op:
Posts (Atom)