zondag 13 november 2011

Verloren in het keuze- en regelland

Vroeger was het leven simpel en dan praat ik niet eens over echt heel vroeger he? Huurde je een huis dat je eigenlijk niet kon betalen dan kreeg je huursubsidie. Je vroeg dit aan op het verhuurkantoor, tegelijk met het tekenen van je contract. De verhuurder kreeg deze huursubsidie en een je kreeg een acceptgiro voor het zelf te betalen bedrag. Het ijkmoment was je situatie op 1 juli. Simpel.

Je had werk, je was verzekerd voor je ziektekosten. Of je had geen werk en was ook verzekerd. Het bedrag werd op je inkomen ingehouden en je was verzekerd bij het ziekenfonds van je werkgever, voor alles, zelfs je hele gezin. Simpel.

Je keek tv via je plaatselijke kabelleverancier, telefoneerde via de landelijke aanbieder, kreeg de post gewoon 1 x per dag van de PTT en betaalde je energierekening in 12 gelijke maandelijkse termijnen aan degene die de energie leverde in jouw woonplaats en voor het gemak hield hij ook alvast de reinigingsrechten voor je in. Je was klaar en kon verder met je leven en vooral met werken voor de kost. Het beroep van schuldhulpverlener was nog vrij onbekend.
Maar we moeten verder, we moeten door, met zijn allen naar veel meer zelfredzaamheid, keuzevrijheid en concurrentie zodat de markt zijn werk doet en alles veel goedkoper gaat worden.

Maar zo werkt het niet meer he? En wij bloggers en lezers en vergelijkers kunnen het nog wel behappen, al zijn we er veel tijd me kwijt. En we zijn zuinig zodat we exact weten wat er in komt, er uitgaat en kunnen reserveren voor wat er wat later uit moet gaan en we hebben wel zoveel gespaard dat we een noodgeval of tegenslag op kunnen vangen. Maar ik ken andere gevallen.



Ik neem een praktijkvoorbeeld. Hij heeft zich een aantal jaren terug goed verzekerd, tandarts en bril erbij. Nu kan hij een brief van een kort A4tje nog wel redelijk lezen, maar als er een pakket folders en voorwaarden met kleine lettertjes achter zit gaat het op de grote papieren hoop. Inmiddels was er in de afgelopen jaren het één en ander veranderd in zijn polisvoorwaarden (waarschijnlijk gemeld in dat grote pakket) en bleek dat bij het declareren van de tandartsrekening er geen tandartsdekking meer was. Een declaratie van een bril kwam ook weer terug, wordt niet vergoed. Dan bijzondere bijstand aangevraagd. Sorry meneer, u hebt te laat uw formulier ingeleverd. Dan bezwaar maken. De papierberg wordt groter en groter. Een commissie van wijze (dure) mannen mag concluderen dat hij inderdaad recht heeft op bijzondere bijstand voor zijn bril van 150 euro, maar door het late inleveren de aanvraag toch opnieuw moet doen. De man zucht.. en laat het er verder bij zitten. Hij betaald 112 euro zorgverzekering met zo goed als niks extra verzekerd dus in december moeten er pakketten vergeleken worden. Ja, met mij.. hij kan dat niet hij houdt niet van papieren bossen en bomen. (Wat kosten al die aanbiedingen landelijk gezien overigens een hoop bossen). O ja, hij is dit jaar één keer naar de huisarts geweest die liet zijn bloed onderzoeken. In één klap werd de 170 euro eigen bijdrage van zijn rekening afgehaald. Schrijven over en weer en regelen, nu komt er elke maand een acceptgiro voor 25 euro. Administratief verwerken en beheren van deze betalingsregelingen kost volgens mij toch dik meer dan de 170 euro opbrengsten.

Toen moest er nog zorgtoeslag aangevraagd worden, met hulp natuurlijk. En o ja, ook huurtoeslag. Kan dat naar de verhuurder/zorgverzekeraar overgemaakt worden, zodat alleen het restbedrag overgemaakt hoeft te worden? Nee, dat gaat niet meer. Het komt op een betaalrekening waar de maand net een week te lang is. Net in die laatste week, als de koelkast leeg raakt, komen de zorgtoeslag en de huurtoeslag binnen, er is weer eten, maar de huurrekening van 450 euro ligt er een paar dagen later ook.



Tv? Internet? Nee, dat kan je niet zo maar bellen.. dat moet je gaan vergelijken. In dat oerwoud van aanbieders, voorwaarden en kleine lettertjes want elk tientje te veel is een heel belangrijk tientje in zijn situatie. Degene genomen met drie maanden gratis digitenne. Hoe krijg je die drie maanden? Inloggen via internet, de rekening opzoeken, printen (help, hij heeft nog geen printer) en opsturen voor die en die datum. Voor uitgezocht is hoe aan te melden, de factuur te vinden en dan nog ergens printen... is de datum alweer verstreken, weg voordeeltje.  Niet vergeten een reminder ergens te plaatsen om over een jaar weer te kijken wat dán de voordeligste aanbieder is. Ja, want die leuke lage prijs is maar een jaar en dan schiet hij omhoog. Hoeveel mensen gaan vergeten om dan weer aan te passen ??

De toeslagen? In de gaten houden! Elke wijziging kan fatale gevolgen hebben. Je kind gaat iets meer bijverdienen? Jijzelf een iets hoger inkomen? De belastingdienst gaat je pas ergens eind van het jaar daarop laten weten dat de toeslag is aangepast, met een jaar terugwerkende kracht.. en dan loopt het tweede jaar met dezelfde terugbetaling óók al een jaar door zonder dat je nog iets kon corrigeren. Dat wordt weer regelingen treffen waar je weer hulp van anderen bij nodig hebt. Oh, de belastingdienst doet het maar alvast anders, ze houden zelf al in op je huidige toeslag wat je van je vorige toeslag moest terugbetalen.
Mobiele telefoon? Na één keer gevallen te zijn voor een mooie telefoon met abonnement weet hij ook dat dát niet werkt. Ja, de bundel is aardig, maar ze vertelden er niet bij dat er later per minuut afgerekend gaat worden in plaats van seconden, dat bijna niets binnen de bundel valt en dus alles extra gerekend wordt. Afijn, hij heeft de twee jaar uitgezeten en nu over naar, en daar wil ik best reclame voor maken, Hollandse Nieuwe. Veel belminuten, alles uit je bundel en op is gewoon op, niet in ene dure tikken zonder dat je het door hebt.

O ja.. hebben we ook nog de gemeentebelastingen, waterschapsbelasting enz. Gelukkig, ook daar is kwijtschelding voor aan te vragen. Nee, niet bij de belasting maar weer twee andere instanties. Bergen post gaan over er weer, de nodige kopietjes verzonden, acceptgiro's in de bus en weer kwijtgescholden. Ja, daar help ik natuurlijk weer bij.

Maar gelukkig ook nog goed nieuws, na lang zoeken, vergelijken, kleine lettertjes gelezen en mooie kado's afgeslagen te hebben door voor de extra korting te kiezen, is hij tevreden met zijn energieleverancier. Keurig wordt elke maand zijn bedrag afgeschreven, hij heeft het nog een beetje hoog ingeschat omdat hij liever terug krijgt dan bijbetaald. Dan moet ik hem vertellen dat hij dat binnenkort ook niet meer heeft. Dat ze dan verbruik per maand gaan incasseren. Nee, je weet van te voren niet hoeveel dat is. En 's winters is het veel meer dan zomers, dus moet je zomers maar alvast gaan sparen voor de winter en niet denken dat je dan in de zomer best een weekendje met je kinderen weg kan. Of 's winters de verwarming maar uitlaten. "Ja, maar dan heb ik het koud". Ach jongen.. "Er warmpjes bijzitten" is een uitdrukking die vroeger al aangaf dat warm zitten alleen voor de rijken is weggelegd.
Want serieus, voor de doorsnee mens met laag inkomen is het niet meer te doen om zelfstandig de papierberg te beheren, de financiële stromen in goede banen te leiden en daarnaast ook nog te zorgen dat je echt de goedkoopste aanbieders/oplossingen/uitgaven hebt en niet genaaid wordt.

Dit rondpompen van geld en toeslagen en kwijtscheldingen en bezwaren en folders en offertes en betalingsregelingen kost klauwen met geld.

Nu moet ik zelf gaan kijken welke richting mijn bedrijfje zich verder gaat ontwikkelen en volgens mij kan ik het meeste geld gaan verdienen in de Schuldhulpverlening. Erg, de een zijn ellende wordt de ander zijn brood.

(Misschien wat warrig geschreven maar ik wind me zó op over de geldverslindende bureaucratie)




15 opmerkingen:

  1. Je hebt helemaal gelijk.
    En veel dingen kunnen alleen maar via Internet en als je dan ouder bent (of onhandig) dan heb je pech...
    Ik wind me er ook vaak over op, je bent dus niet de enige. Maar dat helpt helaas niet...
    Gr,
    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat ik me nu eigenlijk af vraag; als je een bedrijfje in schuldhulpverlening hebt, wie betaalt jou dan? De schuldenaar of is er een bepaald potje/subsidie voor?

    En je hebt gelijk hoor, met de talloze keuzemogelijkheden (waar lang niet iedereen op zit te wachten) wordt het maken van elke keuze steeds lastiger.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het leven is inderdaad zóó ingewikkeld! Het verbaast me dat er niet meer mensen tussen wal en schip vallen. Sommige zaken kun je nauwelijks zonder internet regelen! Er zijn nog genoeg 60 en 70 plussers die geen internet hebben gewoon niet goed weten hoe ze het moeten aanpakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal en het is echt zo waar

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pffff..... ik merk dit soort zaken ook al bij mijn ouders en schoonouders. Gelukkig hebben ze nog een redelijk inkomen maar overstappen durven ze ook niet want al dat geregel is niet te doen.
    Maar als je afhankelijk bent van subsidies en toeslagen snap ik dat mensen er al helemaal niet meer uitkomen. Triest inderdaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik werk met mensen met een psychiatrische beperking die soms ook nog zwakbegaafd zijn.

    Een ràmp is al dit gedoe voor deze groep.

    Sowieso: welke groep zit aan de onderrand van onze maatschappij qua inkomsten? Over het algemeen niet de administratieve genieën...

    En als ik met m'n HBO en goede handvatten qua financiën en papierwerk vanuit m'n opvoeding het allemaal al regelmatig erg ingewikkeld vind, hoe zit het dan met iemand die dat allemaal niet heeft?

    In en in triest dit en zo niet nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Joh, niet warrig hoor je hebt helemaal gelijk! Het is te belachelijk voor woorden. Maar de overheid is een bedrijf op zich geworden. Een bedrijf dat miljarden gratis geld binnenkrijgt en waar mensen geen enkel besef meer hebben, waar dat geld vandaan komt.

    Als je de regels maar zo maakt, dat niemand ze meer snapt worden mensen automatisch afhankelijk van je en garandeer je je eigen bestaan.

    Ik heb een juridische opleiding gedaan en ben redelijk op de hoogte, maar hoe moet het met mensen die dat niet zijn? Die worden gigantisch genaaid. Heb al voor mening collega parkeerboetes kunnen laten kwijtschelden, WOZ-waardes kunnen verlagen ze van idiote verzekeringen afgeholpen. Maar het gross betaalt het allemaal wel. En het vervelende is als je er tegenin gaat gaat er een ambtenaar drie uur lang een brief terug zitten schrijven, weer van ons geld.

    Tja. Hmmm.... voor ik jouw hele blog volspam met frustraties, ga ik het maar eens gebruiken voor mijn eigen blog :) Thanx!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh, ik kan inderdaad nog véél meer voorbeelden geven uit het leven van deze ene persoon, breek me de bek niet open.

    En dan heb ik nog twee net-volwassen kinderen die tegen hetzelfde aanlopen, steeds sta ik ze nog bij met het regelen van het een of ander. Ze zuchten al net zo hard.

    Schuldhulpverlener denk ik te kunnen doen met behulp van detachering. Gemeenten (de overheid) moet de komende jaren héél veel dure mensen inhuren om mensen uit de schulden te helpen die door diezelfde overheid eigenlijk (gedeeltelijk dan toch, even nuanceren ;)) in de schulden gekomen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik word soms ook niet goed van die wirwar aan mogelijkheden waardoor je je als consument een weg moet zoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Helaas heb je gelijk... ook in België...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik werk met bejaarden en een veel gehoorde klacht van de bewoners is dat ze zelf overal achteraan moeten. Sommigen zien echt door de bomen het bos niet meer en missen daardoor afspraken en ik verwacht ook dat ze veel financiële meevallers zullen missen.
    Vrijwel niemand heeft een pc en dus ook geen internet. En dat terwijl de hele maatschappij tegenwoordig om internet draait.
    Sommige facturen zijn zo onoverzichtelijk en moeilijk dat ze er niks van snappen.

    Om het allemaal te kunnen volgen moet je bijblijven, maar de meeste bejaarden kunnen en doen dat niet.

    Eigenlijk vreemd in een land met veel vergrijzing. Zou het dan niet allemaal simpeler gemaakt moeten worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heel veel jonge tweeverdieners hebben ook echt geen benul van prijzen, budgetteren of wat dan ook. Toen ik van de week tijdens de lunchpauze op mijn werk zei dat ik Old Amsterdam Kaas zo duur vind geworden (3,99 voor een pakje plakken)..keken de meeste me nogal glazig aan. Zo van...who cares. Maar ja, twee inkomens, alle dingen waar mijn generatie jaren voor moest sparen, al helemaal geregeld en drie keer per jaar met vakantie. Dan snap ik dat je je niet druk maakt op de prijs van kaas. En oh ja, nog nooit financiele tegenspoed gekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb ook een juridische opleiding en kom er ook nog wel uit. Ook al kost het veel tijd. Na het lezen van jouw blog haal ik eens diep adem en heb iets meer geduld met familieleden, kennissen en vrienden die me dingen vragen waarvan ik denk: zoek het op en pluis het zelf uit. Want dat laatste is bijna ondoenlijk geworden. Ik kan jullie verblijden met nog meer keuzevrijheid: de minister van VWS wil coute que coute het Elektronisch Patienten Dossier doordrammen. Mogen jullie allemaal kiezen wie in je dossier mag koekeloeren, iedereen, alleen je huisarts en apotheker, of niemand. Uiteraard allemaal elektronisch kiezen en invullen, brief met postzegel, nee zeg, zo jaren '90...
    Groet, Hsm.

    BeantwoordenVerwijderen