En nog meer tuinresultaat...

Na het succesje met de tuingrond van gisteren werd ik nog moediger. Tegen middernacht liet ik mijn hond uit en liep door mijn straat in plaats van door het normale groene gedeelte. Aan het eind van mijn straat zag ik vier! zwaar metalen tuinstoelen staan/liggen die perfect bij mijn al jaren geleden gevonden tuin-eettafel zouden passen, precies zoals ik dat afgelopen week bedacht had. Lagen die daar voor het grof vuil? Of gewoon even uit de weg gezet? Ik keek naar binnen, het licht was uit. Twijfel, twijfel.. zomaar meenemen zou wel erg lullig zijn als ze niet weg mochten. Maar weten dat ze morgen bij het grof vuil zouden staan (of iemand anders ze voor mijn neus weg zou kapen) in plaats van in mijn tuin te staan maakte me onrustig. Ik ben naar huis gegaan, heb een briefje geschreven met daarop de wens dat ik ze graag wil hebben als ze voor de weggooi waren, en mijn mobiele nummer én mijn adres en ben weer terug gelopen naar het huis en heb het briefje in de brievenbus gedaan.

Vanmorgen om een uur of elf was er een sms'je; ik mocht de stoelen meenemen. Vriendje gebeld of hij ze"plies, plies" op wilde halen want ik was aan het werk, maar desnoods, als hij er echt geen zin in had,  kon ik er in een vervroegde lunchpauze heen fietsen. De lieverd heeft het gedaan en een uur later kreeg ik een telefoontje dat de vier "loodzware" metalen stoelen in mijn tuin stonden. Ik helemaal blij. Nog blijer toen er om 17.15 uur nog een sms'je kwam. Ik mocht de tafel ook hebben als ik wilde. Ik ben er gelijk naar toe gelopen en heb ook de tafel opgehaald, want die paste weer bij een ander zithoekje waar ik nog geen tafel bij had. Zij blij en ik blij. Foto volgt. Echt! (En ik heb ze hartelijk bedankt natuurlijk!)

Vanavond die tuingrond opgehaald. Vanuit een binnentuin in de binnenstad. De bewoners hadden veel te veel tuingrond aangevoerd, dwars door hun woonhuis. En nu mocht het allemaal weer naar buiten, dwars door hun woonhuis. Mijn hemel..als ze ons niet hadden, waar hadden ze het dan gelaten?? Vier keer zijn Vriendje en ik heen en weer gereden. Een auto vol zakken met tuinaarde naar huis gereden, leeg gegooid op een hoop, er weer heen, met man en vrouw alle zakken weer gevuld, weer gereden, leeg gegooid, weer gevuld, weer geleegd... ik heb een grote berg gratis aarde! Nu nog verwerken.. :) Wat zal ik morgen een spierpijn hebben! Maar kijk.. hoe zonder portemonnee twee gezinnen weer erg geholpen zijn. Ik klink, geloof ik, een beetje hyper, en dat ben ik ook.