Nu ben ik druk met andere dingen. Mijn dochter van 24 zit al een zo'n 5 maanden bij mij in huis, gezellig hoor!, maar ze woonde al zo'n drie jaar zelfstandig. Bij mij zijn was een overgangssituatie en ja, deze week kreeg ze eindelijk haar eigen zo gewenste huurhuis! Het had wat voeten in aarde, de woningbouwvereniging hield ons erg in spanning, maar eindelijk was het voor haar! En had alles wat
Nu zoeken naar spullen.. verkopen van dingen die ze niet meer wil, dingen die haar herinneren aan een minder leuke tijd. De eerste deals op Marktplaats zijn binnen een dag gesloten. Het zoeken op Marktplaats begint. Want natuurlijk probeer ik haar het budget-neutrale bij te brengen. Maar aan de andere kant wil ik dat ze haar eigen stekkie, voor heel veel jaren, helemaal in kan richten als een plaats waar ze zich goed voelt. Dat heeft ze hard nodig.
En dan komt mijn volgende overweging.. spaar ik voor mezelf, mijn oude dag, mijn leuke leven, om later aan mijn kinderen aardig wat na te laten? Of deel ik nu, net als mijn ouders, en zie ik dat mijn kinderen het leuk hebben, het goed hebben? We hebben het met zijn 3-en ook jaren niet breed gehad. Voor mijn kinderen waren er vaak tweedehands verjaardags- en sintkado's. Ze vonden het prima en waren altijd blij met wat ze kregen. Tweedehands kleding van de kinderkledingbeurs, ze zagen er leuk uit. Zoals een vriendin nog altijd weet te zeggen "Jij wist van niets iets te maken". En toen kwam er een andere tijd.. van mijn parttime baan als alleenstaande mam, ging ik naar een goeie baan, ging ik naar zzp-er, nog steeds als alleenstaande mam, kregen mijn kinderen een eigen inkomen en was er een klein vermogen van mijn overleden ouders. Het gaat me voor de wind.. en dan wil ik delen, delen met mijn kinderen. Zonder het zuinige uit het oog te verliezen, de juiste deals te sluiten, koopjes te jagen.. En ze mijn nieuw verworven inzichten over de economie, zuinig zijn, genoeg-is-genoeg bij te brengen.. Maar wat een uitdaging is dat!
Wat doe jij? Oppotten voor jezelf en later of nu al delen waar nodig?
Wij hebben vorig jaar onze dochter ook een x-bedrag geschonken voor het inrichten van haar flatje maar dat bedrag liep echt niet in de duizenden. Perslot kunnen we niets meenemen naar de overkant en dan is het wel fijn te weten dat er van 'ons' geld goed gebruik word gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenEvengoed blijft 't lastig een goeie afweging te maken,
Suc6
Het gaat inderdaad nog niet goed met je leeslijst. Vreemd! Ik zou de lijst opnieuw maken, maar dat vergt wel heel wat tijd.
BeantwoordenVerwijderenWe sparen en we geven veel aan onze kinderen. Ze studeren allebei en wonen op kamers. Ze hoeven er geen baan bij te hebben en kunnen dus veel tijd aan hun studie geven. Ze gaan niet of nauwelijks uit, dat scheelt natuurlijk een hoop geld want dat hadden ze dus wel zelf moeten betalen.
BeantwoordenVerwijderenZelf willen we ook een buffer hebben. Als je in de toekomst meer zorgkosten krijgt is het fijn als je dat ook kunt betalen. Werk is nu onzeker.Ik ben arbeidsongeschikt en kan dus niet voor extra inkomen zorgen.
Manlief en ik zijn allebei 40'ers en onze kinderen zijn studenten. Kan heel goed zijn dat we later alvast meer gaan weggeven.
Groetjes, VeggieMo
Wij hebben twee studerende kinderen, waar elke maand een behoorlijk bedrag naar toegaat. Verder krijgen alle drie de kinderen met nieuwjaar € 500,00. De rest sparen we vooralsnog zelf. Het zou nl. zo maar eens kunnen dat we voor het werk van mijn man moeten verhuizen en dan in een veel duurdere regio komen te wonen, terwijl ons huis nu bijna is afbetaald. Mij geeft het veel rust te weten dat we een achterdeurtje hebben.
BeantwoordenVerwijderenmisschien lijkt het een beetje egoistisch, dat oppotten voor later en ja je kunt het inderdaad niet meenemen ,maar aan de andere kant weten we ook niet hoe lang we nog leven en wat we dan nodig hebben en met de bezuinigingen , moeten we waarschijnlijk steeds meer zelf betalen en wat als we dan geen geld meer hebben, dan draaien onze kinderen er waarschijnlijk voor op, want je laat je bejaarde ouders natuurlijk niet in de kou zitten, dus ik spaar zoveel mogelijk, mocht ik het niet nodig hebben dan laat ik in ieder geval een lekker spaarpotje achter voor mijn dochter die het nu nog goed heeft,maar later misschien niet.
BeantwoordenVerwijderendelen natuurlijk! Nu zie je wat ervoor gehaald word. en de vreugde ervan.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat alles zo terecht komt. Heel fijn voor jullie! :)
BeantwoordenVerwijderenTja, je gaat er natuurlijk vanuit dat je de 85 wel zal halen en dan volop kan genieten van je gespaarde geld. Maar euh... die 85 is natuurlijk helemaal niet zeker. Goeie vriend van mij is in mei 2011 plotseling overleden op 43 jarige leeftijd. Ik bedoel maar. Dan heb je toch ook niks aan gespaard geld. Maar aan de andere kant snap ik je drang tot sparen wel hoor. Dat heb ik zelf ook. De kunst is denk ik om de balans te vinden tussen gierig zijn en zuinig zijn. Snap je?
BeantwoordenVerwijderenJe hebt nog een flink aantal werkjaren tegemoet te gaan. Geen pretje om tot je 67e te moeten werken. Je dochter heeft een huurhuis. Het is niet verkeerd om te sparen voor een jaar eerder te stoppen. Sparen voor jezelf dus. Als je dan de leeftijd hebt dat je niet meer zoveel kunt doen, dan is het tijd zat om uit te delen met de warme hand. Als je 80 bent dus.
BeantwoordenVerwijderenIk zag vandaag bij AH een wasmachine te koop voor 75 euro, dit sla ik op [de info, niet de wasmachine] voor later als mijn zoon van nu 15 jaar,uit huis gaat, misschien later gaat samenwonen, dan zijn er altijd mogelijkheden om hem vooruit te helpen ook al heb je zelf niet veel geld. Jaarlijks is het mogelijk om je kind belastingvrij een bedrag te schenken met een kleiner bedrag zijn ze vaak ook geholpen. Het gaat om het gebaar en de steun die ze daarvan ervaren en niet het onbegrensde geven. Zoals kinderen die op hun 16de van hun ouders een scooter krijgen.
BeantwoordenVerwijderenHee wat leuk dat je volger bent geworden van mijn blog! Ik ga je blog linken, okee? En ik ga jou ook volgen hoor. Laat je eens een reactie achter, dat zou ik erg leuk vinden.
BeantwoordenVerwijderenWe zijn hard op weg om onze eigen financiele situatie zo op orde te krijgen dat we straks lekker veel kunnen delen.
BeantwoordenVerwijderenZijn 3 jaar geleden verhuist naar een veel grotere woning en van een hypotheek met bruto maandlasten van 323 nu naar bijna 1600 euo geschoten. Heb in drie jaar tijd de lasten al met 200 euro weten te verlagen, maar er is nog een lange weg te gaan... We zijn dus zo hard mogelijk aan het inlossen op het huis. Verder is onze dochter nog maar 5 en heeft ze al een banksaldo met vier cijfers. Denk niet dat ze dus te klagen heeft. Wij zitten nu echt in een fase van zorgen dat we onszelf absoluut geen zorgen meer hoeven te maken, zodat we later aan ons kind (of als het eindelijk zou lukken kinderen) kunnenschenken op momenten dat ze het nodig zijn. Maar de komende tien jaar werken we hard voor onszelf.
Mijn ouders hebben altijd zuinig geleefd en flink gespaard, wij hadden even wat geld nodig (30.000) om een renovatie te bekostigen. Die hebben we dus van mijn ouders geleend, en betalen we elke maand af. Binnenkort krijgen we belastinggeld terug, en dat gaat ook naar mijn ouders. Ze willen zelf een leuk bedrag op de spaarrekening hebben staan voor als de gezondheid slechter wordt en de verzekering niet alles dekt. Na jarenlang zuinig kunnen ze nu eindelijk wat geld over de balk gooien (denk 'ijsje op de markt') en dat wil ik ze niet afnemen! Wij hebben het geld niet nodig om van te leven, en genieten doen we met onze inkomens toch wel.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Siebrie