vrijdag 27 mei 2011

In de prijzen...


Ben ik maar net begonnen met mijn blog én met mijn duurzame leven, heb ik al een prijs te pakken! (Gelukkig is hij alleen maar virtueel, dus hoef ik het geen plekje te geven of later op te ruimen. :)) Dank Jolanda!

Natuurlijk vind ik het een hele eer dat er lezers zijn die mijn ervaringen waarderen, maar ik heb net zo veel plezier met de ervaringen van anderen. En ik haal er zoveel informatie!  Nu mag ik zelf drie Awards weggeven en dat is niet de makkelijkste klus. Ik ben nog ontdekkend en kom steeds weer mooie verhalen tegen. Toch kies ik (en misschien heb je al eerder een award ontvangen, maar twee mag toch ook?)

Als eerste dan Duurzaam sparen van Oryx. Dat was de eerste (na Zero Waste) waar ik begon met lezen. En zij beschrijft zóveel achtergrond informatie over met name afval, dat ik na het lezen steeds weer op scherp gezet ben en met meer kennis verder ga.

Omdat ik op verschillende fronten tegelijk aan de slag ging, niet alleen afval, maar ook zuinig, kwam ik bij Frugal leven terecht. Ik moest eerst opzoeken wat het betekende, maar nu wil ik ook "Frugal" leven. Klinkt frivoler dan het nederlandse woord "Zuinig". Dus ook daar een Award!

En de derde? Die stuur ik naar Amerika! Bea van de Zero-Waste filmpjes. Zij inspireerde zóveel mensen naar een andere leefstijl, of in ieder geval zette ze mensen aan het denken, dat zij ook wel zo'n Awardje uit Nederland verdient. :)

maandag 23 mei 2011

Weer een weekend verder..

Het begint een gewoonte te worden om zaterdagmorgen verantwoorde boodschappen te doen. Afgelopen zaterdag was het helemaal gezellig in de stad; zon, toeristen, markt. Ik merk dat ik het bij mooi weer leuk vind om dat in mijn eentje toe doen. Niet omdat het moet, maar omdat het leuk is! Rijden waarheen ik wil, stoppen waar ik wil..(op de fiets allemaal he?) de stad is van mij! Afgelopen zaterdag ook weer naar de bilbliotheek geweest; een schat aan inspirerende boeken gehaald. ( Nu nog tijd vinden om ze te lezen! )

Ik moest ook een kadootje zoeken voor mijn buurvrouw die haar verjaardag vierde. Twee vriendinnen deden mee in dat kado en ik had het op me genomen om het te verzorgen. Het is heel verantwoord geworden. Verschillende kruidenplantjes, een metalen teil, een boekje met recepten voor kruiden, een paar lege glazen kruidenpotjes en het is een mooie "biologische kruidenmand" geworden. Niet alles lukt hoor. Ik kocht het bij Dille&Kamille, bezig met mijn spulletjes en nog wat zoekend, en voor ik het weet zit alles al weer in een plastic tasje! Dat gaat bij het winkelpersoneel zo snel en ongevraagd dat ik constant op mijn hoede moet zijn! Ik heb het tasje maar meegenomen en gebruik hem nu als lunchtas en dat zo vaak mogelijk. Inpak papier mee? "Ja", hoor ik mezelf zeggen en thuis heb ik de bak in het meegekregen cellofaan gepakt. Een volgende keer een meer creatieve/verantwoorde manier van inpakken verzinnen.

De weg naar zero/zuinig/verantwoord gaat niet over rozen. :)

Nog meer zuinig? Ja hoor. Wij hebben hier bijna altijd de tuindeur wel open staan. Als het dan niet zo warm is vliegt de verwarming aan en dat is niet bepaald zuinig natuurlijk. Dus ik heb op 1 mei, toen ik de verwarming weer betrapte op werken terwijl het niet moest, op de zomerstand (= uit) gezet. Afgelopen weekend was mijn vriendin bij mij, zij had het koud, ik had nergens last van. Ik bood nog aan de verwarming aan te zetten, maar dat hoefde niet. Zo blijkt maar dat je lichaam er snel aan went om in een wat minder verwarmde ruimte te zijn. En voor echt noodgevallen heb ik twee bij de bank passende dekentjes over de leuning gedrapeerd liggen. Die dan van de bank af mogen en om de schouders gaan. :). Over afgelopen jaar kreeg ik al 300 euro ! terug. (Ik geloofde mijn ogen niet, maar ik denk dat het door de nieuwe HR-ketel komt), ik ben benieuwd of er met die vroege zomerstand nog meer bezuinigd wordt.

En net een compostvat opgehaald die ik voor 10 euro op Marktplaats heb gevonden. Nu nog kijken hoe ik dat moet doen. Daar weten jullie vast alles van! Tips?

donderdag 19 mei 2011

Over een collega..

Eigenlijk moet ik nodig naar bed, maar nog even wil ik een leuke ervaring van vandaag melden. Een twee weken terug sprak ik met een mannelijke collega over waar ik mee begonnen was. Geen afval. Leuke jonge vent, goed opgeleid, gezinnetje... en hij vertelde me dat hij helemaal niet aan afval scheiden deed. Nog geen papier! En zo discussieerden we luchtig wat heen en weer.

Vandaag kwam hij naar me toen om wat te vertellen. Hij deed, op weg naar zijn werk, het glas in de glasbak en het papier ging op de wekelijkse ophaalronde aan de straat! Hij was toch gaan nadenken naar aanleiding van onze discussie.  Leuk om te horen!

zaterdag 14 mei 2011

Mijn boodschapjes

"Hoe zou ze het nu doen met haar nieuwe bevlieging? " Ik hoor het je denken. "Die loopt vast alweer met een volle kar de supermarkt uit". Nou mooi niet! Ik ben nog hard zoekend in de voor mij nieuwe wereld van Duurzaam en Zero-waste. En er gaat echt een nieuwe wereld voor me open. Er zijn zóveel mensen bezig met een bewustere manier van leven. En ik heb er zóveel plezier in.

De eerste onenigheid heb ik ook al achter de rug. Op de markt vroeg ik om een krop sla, die ik zonder plastic zag liggen in een krat. Ik kreeg er één in plastic en ik vroeg om die andere. De jongedame vond dat sla in plastic hoorde en ik zei dat ik het liever zonder had. We gingen verder met onverpakte komkommers, maar ze bleef maar opmerkingen maken over de sla die beter bleef met plastic. En ook haar baas ging mee doen. Daarop zei ik dat ik dan maar die sla en komkommer af wilde rekenen en elders verder ging met mijn groente. Ze had nog geluk dat ik niet ook die sla terug gooide op de marktkraam.

Anyway.. ik ben dus druk met vers koken, boodschappen doen en zoeken naar alle informatie en adressen voor aankopen. Pas met vriend op de fiets door het Westland gereden. Boerderijen hadden open dagen, de molen was open. Ik kwam thuis met tassen vol meel, groenten, brood.. ik had een heerlijke middag.

De eerste week had ik nog een 1/4 plastic zak met afval, de tweede week nog een stuk minder en die zak deed ik niet eens in mijn eigen Kliko maar stopte hem bij een ander die al aan de straat stond. Ik denk er nu over om de grijze Kliko als bloembak voor de deur te zetten. :)

Afijn.. ik ben nog lang niet op Zero en het is misschien niet reëel om daar echt te komen, maar plastic gaat naar plastic, papier naar papier, groetenafval naar groen..Kinderen sputteren wat als ze de koelkast bekijken, maar ik zet door.

Morgen ga ik weer op pad. De Boer, de Turk, de Markt en ik wil bij de Molen gaan kijken.. Nu eerst nog even een menuutje maken voor komende week, anders is het erg lastig shoppen.  Plastic doosjes mee... Maar weet iemand waar er nog aan bulkverkoop gedaan wordt? En die waszakjes? Koop ik die bij Blokker?

En verder het weekend? Vriend komt met vriend morgen weer verder aan mijn Zero-cost tuin werken.  ;)

Over dat boerengedoe moet ik mijn volgende log maar eens schrijven...


Eerste week
 Tweede week
Ik heb natuurlijk nog oude voorraad weg te werken...

maandag 9 mei 2011

Misser!

Zo, mijn eerste mislukking achter de rug. Een vieze!

Die hond van mij hoeft geen biologisch eten, niet halal, is ook geen vegetariër, maar ik wil géén afval. Dus wat kan ik doen om die 3 à 4 blikken per week buiten mijn deur te houden? Ik ben begonnen met het dieet wat zij eens had bij allergie. Ik kookte rijst en kocht verse lever. Het was inderdaad even doorbijten, (figuurlijk dan, want de hond deed het bijten) maar ik heb het voor elkaar gekregen dat ik zo'n bonk lever in stukjes sneed. Ik overtref mezelf soms. Ik was nog niet helemaal tevreden want de rijst zat in een plastic zak, welliswaar in één grote zak van 5 kilo, maar het is weer afval. De lever deed de slager in een plastic zak. De tweede plastic zak die hij er nog om wilde doen, weigerde ik. De slager was wat bezorgd. Dat kon toch niet? Dat dunne plastic kon scheuren en bloed gaan lekker in mijn tas! Maar ik was eigenwijs, één plastic zakje was genoeg en dat was ook zo.

Mijn hond moest even wennen aan het eten maar het ging goed. Vers gaat tenslotte boven blikvoer. :) De tweede keer dat ik een paar kilo kocht vroeg de slager me of de lever voor mezelf was of voor een huisdier. Iet wat beschaamd vertelde ik hem dat het voor de hond was. Beschaamd omdat ik, zeker met ogen vanuit de islamitische cultuur van de slager gezien, het een soort van decadent vond dat ik mijn hond kilo's vlees geef, terwijl er mensen genoeg in de wereld zijn, of zelfs al in mijn woonplaats, die het geld gewoon niet hebben om mijn "hondenvoer" te kopen. De slager was het gelukkig op dat punt niet met me eens "een hond moet tenslotte ook eten". Hij gaf me wel de tip dat hij ook veel pens verkocht en dat dat een stuk goedkoper is dan kip- of lamslever. Ik zei dat ik zijn tip de volgende keer uit zou proberen. De volgende keer was vandaag. Ik kocht twee kilo pens, wist niet eens hoe dat er uit zou zien, en thuis aangekomen zette ik de rijst al op. Toen het snijden van de pens, ergens wist ik al wel dat het zou stinken maar niet dat het zó misselijk makend zou stinken. Met een theedoek voor mijn neus/mond gebonden sneed ik dapper door. Een kwart van de twee kilo, meer lukte me niet. Ik besloot al dat die andere drie kwart het niet meer gingen worden. Het wel gesneden kwart deed ik door de inmiddels gare rijst, gaf een deel aan de hond en zette een deel in een afgedekte schaal in de koelkast voor de komende dagen.

De hond at, een beetje, en nog wat, ze gooide pens op de grond, at met moeite, ik zag het aan en kreeg ter plekke medelijden met mijn hondje. Ze had aan de nodige experimenten met grote papieren zakken hondenvoer al gewillig meegewerkt, maar dit ging ver. Aan het eind liep ze weg, resten pens op de grond, resten in haar bak. Resoluut gooide ik de 3/4 pens in een plastic zak (jawel) en bond hem dicht, de gemengde bak vanuit de koelkast in een (jawel, nog één) plastic zak en bond hem dicht en een derde (zucht) plastic zak werd gevuld met de inhoud van de voerbak en ik bond hem dicht. De drie plastic zakken gingen in een vierde plastic zak (*dik schuldgevoel*) en ik heb het hele pakket in een grote verzamelcontainer aan het eind van de straat gekieperd. Voor ons geen pens meer.

Maar wat nou het beste is voor een zero-waste hond weet ik nog niet. Voorlopig is dat nog de rijst met lever. Maar dan moet ik nog wel naar die slager met mijn eigen plastic bak(en dat durf ik nog niet).. anders blijft het tobben met plastic zakjes. Ongelofelijk hoeveel ik er daar toch nog van mee krijg/moet nemen.

Nu een mok koffie om die penslucht uit mijn systeem te krijgen..

zondag 8 mei 2011

Koninginnedag

Gevaarlijk! Ik houd van rommelmarkten en vind zo vaak iets wat ik leuk vind. Maar ja.. dit jaar was anders; geen rommel in huis, geen afval, eerder spullen weg doen dan binnenhalen..

Toch gingen vriendje en ik op pad. Hij snuffelt graag naar spullen voor "handel", ik voor "leuk en handig". Toch leuk. :) Mooie dag, mooi weer, veel gezelligheid.. en ik heb BIJNA helemaal verantwoord gekocht!





Een glazen fles voor mijn yoghurt van de boer. Wijde hals, makkelijk schoon te maken. Een boek over koken, bakken en andere bereidingen van producten van het land (mijn tuin). Een boek over zakelijk flirten (Ik moet nog flink gaan netwerken wil ik vroeg met pensioen gaan :)) en als luxe, mét plastic, karton en waarschijnlijk chemische troep, voor sommigen misschien overbodig, maar ik heb voorlopig écht nog wel een rose lipstick nodig. Dus die valt met zijn aankoopprijs van € 3,- alleen maar in de categorie Zuinig.
Zo beginnend aan duurzamer leven, (én zonder afval, én vroeger met pensioen,én zuiniger leven, én nog veel meer) moest ik nog wel meer veranderen dan alleen melk bij de boer halen.

Wat mij financiëel al een doorn in mijn eigen oog was, is dat ik steeds maar weer tijdschriften wil kopen. Lopend langs de schappen met tijdschriften zie ik op een cover altijd wel onderwerpen die ik wil lezen. Ik koop het, lees het met plezier en leg het op de stapel. En daar komt issue nummer twee.. ik kan ze daarna moeilijk weg doen! Altijd denk ik weer dat ik misschien nog eens wil herlezen wat ik toen zo interessant vond. En daar staan de stapels tijdschriften te stoffen op verschillende plekken in huis en ik kan er geen afscheid van nemen. Steeds weer pak ik de stapel op, weet er 3 van de 30 weg te doen en zet de stapel weer recht terug. De volgende actie was dus mezelf op te leggen geen bladen meer te kopen, maar een abonnement op de bieb. Voor een paar tientjes per jaar mag ik daar lezen wat ik wil! En zij stapelen en stoffen de bladen voor me.
En dat in de officieel mooiste bibliotheek van Nederland.



Tweede actie was de stroom van folders stopzetten.  Nu wilde ik dat al vaker doen, maar dochter protesteerde, zij wil wel snuffelen in het dikke pakket. Ik deed dat ook wel hoor en liet me ook verlokken tot aanbiedingen, maar aangezien ik nu toch niks meer wil kopen, de aanbiedingen van de supermarkt altijd met veel afval zijn of zelfs overbodig, was het tijd voor de Nee/Ja sticker. Dochter leest maar verder in haar eigen huis. Het plaatselijke nieuws wil ik nog wel lezen, maar misschien is een volgende stap om dat digitaal te gaan doen. Maar nog even niet. :)



Zo dat was in ieder geval een papierstroom minder. Nu heb ik sinds kort een abonnement op de papieren krant, dat is wel een beetje jammer, daar zit ik nog 9 maanden aan vast. (Was niet duur natuurlijk, halve abonnementsprijs mét gratis tv en op kosten van mijn bedrijfje). Ik lees hem ook grondig hoor, dat wel. Afgelopen week hadden ze een nieuwtje.. hij is nu ook compleet op de Ipad te lezen! Leuk! Alleen.. ik heb geen iPad. Jammer he? (Misschien moet dat mijn volgende laatste aankoop worden? Daar is het weer... het hebbe, hebbe gevoel... Laat ik dat nou voorlopig maar onderdrukken. :) )