Broeken genoeg

Zeg maar nee.. dan krijg je er twee. Of zoiets.

Ergens vorig jaar heb ik me dus ook voorgenomen dat ik eigenlijk genoeg kleding had. Doordat ik veel afgevallen was, had ik mijn hele garderobe van wel 4 verschillende maten weggedaan. Wat een heerlijk gevoel was dat. En alles wat ik had was dus cool en new. :) Maar, en dat komt als rode draad steeds weer terug, er werden een aantal dingen te strak. Omdat ik er zeker van ben dat ik alles wel weer aan kan over "een tijdje" weigerde ik weer grotere maten te kopen. Ik kan je zeggen.. dan blijft er op een gegeven moment weinig over! Zal ik bekennen wat ik afgelopen winter aan broeken had? Twee! Een zwarte stretch, heerlijke broek en overal mee te combineren. Een paar keer onder de naaimachine gelegd omdat de naden het ietwat begaven, maar wie ziet dat nou op zwart? Tot de rits open barstte. Nou had ik niet zo direct een nieuwe rits bij de hand dus.. ik liep er gewoon mee door. Mijn lange shirts en jurken vielen er altijd over.

De laatste nieuwe broek die ik kocht was die als hier boven (leve bloggen, je weet álles nog!) in augustus vorig jaar, ik heb hem echter al een poosje niet aangehad, hij lag onder in de kast, want ook te klein, strak. Oud en Nieuw was ik bij mijn zus en liet mijn kapotte broek zien. Het kind kreeg medelijden met me en had nog een leuke broek voor me. Zij was inmiddels wél afgevallen en de broek was haar te groot. Ik natuurlijk gelijk passen en was helemaal happy met de heerlijk zittende jeans. Ik had er weer twee! En daar deed ik het dus verder mee. Ik heb zelfs vorige week nog een zwarte rits gevonden. (Nu nog inzetten).

Koopjes in de opruiming wist ik met moeite te weerstaan. Gelukkig paste het dan toch weer net niet, dus was bleef het geld in de knip. En ergens werd het ook een beetje Mijn Ding, Ik en mijn Twee Broeken. (Ook nog wat rokken, leggings, panty's en een aantal paar laarzen hoor, ik ben niet helemaal zielig). Tot vorige week. Ik had een afspraak met een mede-blogster, ik zag haar voor de derde keer in ons leven, maar het is of ik haar al jaren ken door de verhalen die we al zo'n 7 jaar van elkaar lezen. Zij was ook degene die een zak van mijn te grote kleren kreeg. Maar deze keer had zij twee broeken bij zich die haar dochter te groot waren geworden en misschien voor mijn dochter nog goed zouden zijn. Mijn dochter? Het was mijn maat! En nu heb ik er dus wéér twee mooie jeans bij, goeie merken, straight from America.

En dan vandaag? Probeerde ik toch die broek van mr. T.H van vorig jaar weer eens. En hij paste weer! En zo heb, zonder een cent uit te geven (op de rits na) weer vijf broeken.. en een aantal broeken een tweede leven gegeven.

Volgend blogje zal ik schrijven wat ik wél aan kleding kocht.. :)