Ik verdwijn!

Nou ja.. een beetje dan. En vooral niet hier schrijvend, maar eindelijk verlies ik wat gewicht! Oh, wat is het toch zoeken naar MIJN manier van eten of niet-eten). Na een goeie afvalstrijd verloor ik ruim twee jaar geleden 36 kilo. Ik bleef enige tijd op gewicht, maar daarna begon het gestaag te stijgen. Balen, vooral omdat ik eerder uitriep dat "dat nooit meer zou gebeuren",  en voor mijn gevoel deed ik echt wel mijn best. Maar mijn best was blijkbaar gewoon niet genoeg. Ik ben er te positief voor denk ik. "Dat ene stukje kaas kan nog wel. Dat koekje ook. Dat balans ik er morgen wel weer af". Niet. Toen ging ik maar weer sporten want ook het hardlopen wat ik twee jaar heb gedaan was in het slop geraakt. Zelfs dansen, wat ik toch een paar keer in de week deed, gebeurt niet meer. Alle beweging stopte. Het eten niet. Ik was echt ten einde raad.. ik wilde geen drie cijfers meer!!

Ten einde raad ging ik naar de sportschool. Echt tegen de drie cijfers aan leunend. Een fitnesstest gaf als resultaat een stuk boven gemiddeld. Zó! Dat gaf wel moed. Het hardlopen had nog wel steeds een goede conditie tot gevolg. En ik ging volgens een programma sporten. Een heel goeie coach hielp me op weg. Ik ging op mijn eten letten en volgde het Weight Watchers principe, bij mij en velen bekend. En ik moet zeggen... gewoon een heel gezond eetpatroon en heel lekker eten. Maar ondanks drie keer in de week sporten, punten tellen en er binnen blijven, leverden een gewichtsverlies op van 0!. Zelfs zag ik de dag na 31 december de gevreesde 3 cijfers. Grrr.. wat een strijd!

Hier bij jullie bloggers las ik steeds weer over de giffen in mijn eten, de verborgen stoffen die er voor moeten zorgen dat ik meer en meer wil. Iets wat ik al jaren denk, maar er geen grond voor vond.

Ik begon dit blog over Zero Waste, maar het bracht me veel meer. Weten wat ik eet. Weten wat er in mijn eten zit en wat het met mij doet. Ik ben zelfs zover gegaan dat ik het boek van Amber Albarda. "Eet jezelf mooi, slank en gelukkig" kocht en las. En voor het eerst zat ik weer gewoon een avond op de bank een boek te lezen. Alsof het voor mij was geschreven!

Ik ben begonnen met het invoeren van haar wijsheden in mijn dagelijkse menu. Ik ben nog lang niet klaar met het boek en zeker niet met het volledig goed volgen van alle aanwijzingen, maar vandaag weet ik wel dat mijn nieuwe eetprincipes kilo's vruchten begint af te werpen. Vandaag had ik een klusdag met en bij mijn dochter. Ik verliet mijn huis met een stevig ontbijt; volle yoghurt, een appel, kaneel en Stevia er doorheen, een speltboterham met een biologische spread. In mijn tas nog een speltboterham met pindakaas, die nam ik ergens rond drie uur, een biologische banaan.. en pas tegen 19.00 uur gingen we naar huis. Nog steeds geen trek en ik barstte nog van de energie. De hele dag ging ik door, werd niet moe, een prima humeur, greep niet naar de beschikbare krentenbollen en reed aan het eind van het klussen ook niet langs de snackbar. Thuis maakten dochter en ik een heerlijke salade, rijkelijk gevuld met kip en groenten, noten en we genoten!

En daarnaast? Ook mijn maandelijkse twee vreetdagen zijn voorbij gegaan zonder vreetgedrag.. vanmorgen een totaal van drie kilo eraf.. Zonder moeite. Ja, veel behang afsteken helpt misschien, maar ik geloof toch dat het het "andere eten" is. Volgens mijn kinderen ziet mijn koelkast er zo anders uit dan vroeger. Ik hoop dat ze het ook gaan waarderen en er zelf naar handelen. Dat ik ze nog iets kan meegeven waarvan ik wou dat ik het 20 jaar geleden wist!

Zou ik nu echt aan het afkicken van "vreten" zijn?  Ik geloof er heilig in! Heel echt eten is heerlijk eten..