Afgelopen week was niet makkelijk. "Iemand, heel dicht bij mij", zakte afgelopen weken nog verder weg dan we in de afgelopen 12 jaren hebben meegemaakt. Wijzigingen in medicatie verergerden alles alleen maar, een behandeling buitenshuis mislukte en zo zaten we 's avonds weer thuis. Ik bijna net zo radeloos als zij. Weer ging ik naar mijn vriend Google om een verklaring te zoeken bij bijwerkingen medicijnen. Dit doe ik liever niet omdat iemand eerder zijn ellende op het internet zet, dan zijn positieve resultaten. En ik vond veel. Veel informatie over depressie, angsten en paniek en met name de onderwerpen depressie en voedsel trokken mijn aandacht.
Ja, ik vond ook een paar ervaringen die erg leken op wat ik hier zag gebeuren. De klachten van de schrijver werden veroorzaakt door het opbouwen van het medicijn, ze waren anders dan de oude klachten. Maar het was positief, eenmaal er doorheen bleek het medicijn wél te wérken. Intussen verrijkte ik me met kennis over voedsel. Bewijzen zijn er natuurlijk niet, maar de theorie spreekt me wel aan. Een depressie met daarbij gepaard gaande angst kán een soort reactie op je voedingspatroon zijn. Net zoals iemand dood kan gaan van een pinda, kan je geestelijk doodgaan van vele andere dingen die we in ons verziekte voeding en voedingswijze vinden, bedenk ik me.
Dus, nu zij toch weinig voor zichzelf kan doen, ik de boodschappen doe en het eten klaar maakt, ga ik (met haar toestemming natuurlijk!) het eetpatroon omgooien. Alles bij elkaar sprokkelen aan kennis en de voedingsmiddelen zoeken die een positief effect zouden moeten hebben. Geen garanties natuurlijk, maar eten moet je toch, het kost niks meer, ik zelf ben al een groot stuk op weg naar anders eten (met een goed gevoel) en er is geen extra therapeut bij nodig en het is nog steeds erg lekker! Allergie in je hoofd... volgens mij kan het.
Na mijn speurtocht en analyse van alles wat ik afgelopen weken signaleerde, gingen "de dicht-bij-mij-zijnde" en ik weer samen naar haar arts. Een team wat heel begaan is, dat zeker!, en alles doet om haar te helpen. Ook zij staan voor vraagtekens en weten de weg ook niet echt op dit moment. We vertelden onze bevindingen, over de mogelijke bijwerkingen van de huidige medicatie en stelden zelf voor hoe de behandeling met medicatie komende week voort te zetten. Ze kon zich daar helemaal in vinden.
Over mijn voedselbevindingen heb ik het dan nog niet gehad. Eerst maar zien hoe het nu gaat. Maar stel dat het echt zo'n positief resultaat kan hebben, (of zelfs een oorzaak zijn??) waarom is de reguliere hulpverlening dan in alle 12 jaar tobben nog nooit op het idee gekomen om haar te wijzen op, of te kijken naar, haar voeding? Alle medicatie gehad die mogelijk was (oke, nu overdrijf ik ), maar nooit iemand gezegd: "eet eens een banaan?" En hoe depressiever iemand is, hoe slechter hij eet. Ik geloof dat er echt een voedselrevolutie moet komen, in plaats van een nog hogere eigen bijdrage in de zorg. En de geestelijke gezondheidszorg vraagt een nóg hogere eigen bijdrage!Gaan ze dat extra geld stoppen in de voorlichting over voeding? Of rijden ze daarmee in de wielen van de voedselindustrie en doen het daarom maar niet?
Omdat de reguliere hulpverlening lijdt onder een ernstige aanval van kokervisie. Mensen worden opgeleid op 1 vlak, en kijken alleen daarnaar. De zogenaamde holistische kijk op een mens.. daar worden ze niet voor opgeleid.
BeantwoordenVerwijderenVoedsel heeft enorme invloed op iemands gezondheid. Zie ik hier ook gebeuren. En dat wordt helaas zelden onderkend en toegegeven. Goed dat je hiermee aan de slag gaat, die "iemand" zal er ongetwijfeld baat bij hebben.
Via internet ben ik erachter gekomen dat ik een vit. B12 tekort heb. Ook al bij een psycholoog gelopen, studie afgebroken en andere narigheid. Nu af en toe een injectie en een arts die mee denkt en ik ben gelukkiger, fitter dan ooit. Bleek ik dit al zeker 15 jaar te hebben en stond aan de rand van de afgrond.
BeantwoordenVerwijderenArtsen weten lang niet alles. Als je zelf denkt en leest kom je soms ook heel ver. Nu controleer ik dus alles wat me verteld wordt door artsen op internet (op wel betrouwbare sites en niet die alleen zichzelf sponsoren met dure webshops). Veel succes met de zoektocht. Ik denk dat goed eten heel veel doet.
Misschien een idee voor de steeds dikker wordende mevrouw. Steeds depri, ook al gaat het beter
BeantwoordenVerwijderenBen het helemaal met je eens dat gezonde voeding heel veel ellende kan voorkomen of op zijn minst kan beperken. De reguliere artsen zijn niet opgeleid ten aanzien van voeding, dus leggen ze de link ook niet, ze weten alleen welke medicijn voor welke kwaal de symptomen bestrijdt, de oorzaak is dan niet weg. Jammer dat we dat allemaal zelf uit moeten vinden, want de voedingsindustrie en de medicijnenindustrie zijn zo machtig, dat zij er wel voor zorgen dat bijv. de overheid ons dat niet gaat vertellen.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met de zoektocht.
Groetjes, As
Ik ben heel benieuwd naar hoe dit gaat, want ik denk zeker dat eten een heel belangrijke rol speelt in hoe je je voelt. Fijn dat je hier een bijdrage aan kunt leveren!
BeantwoordenVerwijderenJamie Oliver timmert al jaren aan de weg voor een voedselrevolutie. Hij signaleerde wat jij signaleert met name bij de jonge kinderen op de de Engelse scholen en daarna bij de volwassenen.
BeantwoordenVerwijderenMisschien zitten daar ook nog goeie tips bij op you-tube. In ieder geval is zijn enthousiasme en tips waar je nooit aan zou denken heel erg aanstekelijk.
Geen troep in je eten is geen troep in je lijf.
Kennis van echt goede voeding voor iedereen is misschien wel de beste besparing in de gezondheidszorg. Maar helaas,er staat meer "troep"in een supermarkt.
BeantwoordenVerwijderenWat goed van je! Mijn huisarts heeft me voor hij de diagnose burn out stelde getest op vitamine tekorten, vond ik echt goed. Ik merkte toen ook dat het door het gebrek aan energie steeds moeilijker werd om gezond te eten, waardoor je energiepeil nog dieper daalt. Goed eten zou een onderdeel van elke behandeling moeten zijn!
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend rot voor jullie. Houd moed. En schroom inderdaad niet om naar andere zaken te kijken. Een mens is meer dan alleen een diagnose. En dan nog....wie kan werkelijk het hele plaatje zien?
BeantwoordenVerwijderenIn de IT wereld is het aloude gezegde: Garbage in; garbage out. Dat geldt denk ik ook voor mensen. Maar net als Jenny Green Teeth schrijft; voel je je niet goed in je vel zitten, dan is eten een prioriteit nul. En kies je sneller voor fastfood, troostvoedsel of gewoon wat voorhanden is.
Wens je wijsheid!
Ik hoop dat het gaat helpen! Voedsel kan inderdaad HEEL veel voor je doen (of tegen je werken, als je verkeerd voedsel eet)
BeantwoordenVerwijderenPrima stukje, waar ik me helemaal in kan vinden!
BeantwoordenVerwijderenDegene "die zo dicht bij je staat" mag zich gelukkig prijzen met jou!
Ik hoop (denk) dat het helemaal goed gaat komen.