Dromen, durven en doen..

" Wat doe je nu weer voor impulsiefs?", vroeg een vriend mij. Impulsief?? Ik praat er al wel 20 jaar over!! Ik heb in mijn leven wel eens impulsiever gehandeld. Maar er zijn meer mensen die me regelmatig vertellen dat ik een dromer ben met vele plannen, en dat is dan vaak ook zo. Maar ik zeg altijd dat dromen vanzelf " op zijn plek vallen" als de tijd daar rijp voor is. Dat is dan vaak ook zo. Dus gisteren viel er weer een stukje op zijn plek. Ik kocht een camper! Zo maar in ene? Nee, daar zit een verhaal voor. Zoon gaat weer studeren en moet daarvoor van het westen van het land naar het hoge noorden. Kamers? (Op kamers is dus in feite gewoon op 1 kamer:) ). Nee, dat niet. De vrijheidslievende zoon ging liever "op camper". Lekker een huisje op het schoolplein zetten en in het weekend naar huis met zijn huis. Twee weken terug waren we op de informatieavond voor nieuw toegelaten leerlingen van de school en daar kreeg ik ook door dat die opleiding hem precies past. Hij zei altijd.."ik ga naar school voor mijn passie en anders niet". En het was zijn passie. Dan ook maar serieus naar die camper kijken. Niet op het schoolplein plaatsen natuurlijk, die school ziet hem aankomen. Nee, een mooie minicamping is er vlakbij, met speciale studentenprijzen. Mama ging mee en zag dat het goed was. :) Op de terugweg, waarbij we twee uren konden praten, (een kans die ik in het dagelijks leven weinig krijg, met een whatsapje per dag ben ik al blij) opperde ik.. "als we dan toch naar een camper gaan kijken, laten we er dan ook maar mee op vakantie gaan. Zin in?" En daar had hij zin in. Tot dat moment had ik nog geen idee wat ik met mijn vakantie zou doen.

En zo hebben we gistermorgen, na het proefritje, besloten de koop te sluiten. Eerder van de week hadden we de camper al uitgebreid bekeken en al dagen loop ik met mijn hoofd in de wolken, ik heb al 100 bestemmingen bedacht. En gistermorgen maakte ik een vreugde dansje! Ik heb een camper, mijn zoon mag er in wonen, en ik gebruik hem weer in de vakanties. Zijn droom en mijn droom komen uit. Dochter is er nog niet helemaal van overtuigd dat ze het leuk gaat vinden, maar we vertrekken wel met zijn drietjes. En ik hoop dat ze ook gaat geloven dat het echt leuk kan zijn. Ik heb haar beloofd dat we ook echt wel een keer uit eten gaan, dat we echt nog picknickmandjes vullen. Maar..vrijheid, blijheid.Ik heb geen planning, geen budgetschema's, zelfs geen exacte vertrek of terugkeerdatum, ik weet niet eens of ik hem wel redelijk achteruit geparkeerd ga krijgen, maar ik heb er een zin in! Een biologische voorraad mee, het boek van Amber Albarda mee, Zen-tijd met elkaar, lowbudget verblijven.. ik hoop dat ik het wat minder duurzame vervoer ietwat compenseer. En ik zal mijn personenauto weg doen! Echt waar! Ik beloof het! En mijn volgende droom? Dat ik over een paar jaar gewoon ergens onder de zon woon in mijn (dan wat luxere) camper. Goh, van wie zal zoon die vrijheidsdrang nou hebben?

Nu opzoek naar een simpele, milieuvriendelijke vulling van de camper.. Tips? Overtollige spullen voor me? Ervaringen?