Griekse eco

Ik zei al dat ik het moeilijk vond om in Griekenland mijn nieuw gevonden levensstijl toe te passen. En ik heb dan ook genoeg plastic tasjes aangepakt. Toch bleef ik het wel zoveel mogelijk toepassen, waterflesjes steeds hervullen, regelmatig toch het plastic tasje afwijzen en vooral geen overbodige spullen kopen. Er waren genoeg winkels met een overdaad aan leuke hebbedingetjes. En allemaal dezelfde leuke hebbedingetjes. En ook al heeft Griekenland het geld hard nodig, ik heb het zelf ook nodig. :).

Maar er was een winkel waar ik niet niets kon kopen....

Dochter en ik gingen een dag met de ferry over van Rhodos naar Symi.  Dat het een mooi eiland moest zijn wisten we al, maar dat het zó mooi zou zijn heb ik me niet voor kunnen stellen. Ontroerend mooi. Wij zijn niet zo gek op georganiseerde tripjes, maar gaan er liever zelf op uit en zo liepen we na aankomst van de boot al gauw weg van de groepen toeristen die de paraplu achterna liepen. Samen klauterden we de verticale wegen op, werkelijk een wirwar van straatjes die nooit horizontaal liepen, maar verticaal. Het was er stil, warm en soms adembenemend.

We moesten er wel voor zorgen dat we weer op tijd bij de boot zouden zijn anders was er geen mogelijkheid om weer op Rhodos te komen, we ging dus al op tijd weer dalen naar de haven. Daar liepen we nog wat langs de leuke winkeltjes, vaak echt wel anders en leuker dan de Rhodos-veel-van-hetzelfde-winkeltjes. En opeens zei ik tegen mijn dochter "Kijk nou eens.. een echte Eco-winkel" En een mooie tassen dat er lagen, echt tassen voor mij. :)

Dochter keek bij de leuke eco-katoenen shirtjes en ik bleef maar naar de tassen kijken. We liepen naar binnen om ons verder te verlekkeren. En in ene hoor ik een Nederlandse stem. De verkoopster spreekt gewoon Nederlands! Het gesprek ging vanzelf. Over Delft waar ze vroeger altijd kwam bij haar oma, over haar 30 jaar op het eiland, over hoe het zo een eco-winkel geworden is. Toen ik liet vallen dat ik eigenlijk weg wil uit Nederland naar "zoiets" in plaats van alle papieren rompslomp in Nederland, gaf ze voorbeelden van hoe het in Griekenland nog veel erger is dan Nederland. Foto's van borstonderzoek die na een jáár binnenkomen, foto's met de foute borsten, over een paspoort verlengen wat wel 1000 euro kan kosten omdat er met de boot naar Rhodos gevaren moet worden, dan met het vliegtuig naar Athene, paar dagen weg. Ze raadde me af om nu te gaan/komen, misschien over een paar jaar? We hadden zó veel te kletsen! Steeds keken we op onze horloge omdat die boot gehaald moest worden. De tas had ik natuurlijk allang gekocht! Wat een inspirerend mens ontmoetten we daar!.Ik vertelde haar dat ik over de mooie winkel ging bloggen om mijn duurzame blog. Ik kreeg nog een mooie katoenen tasje mee voor toekomstige boodschappen, foldertjes en haar visitekaartje. En bij het afscheid zoenden we elkaar zelfs, als oude bekenden. :). Kijk, zulke dingen en mensen ontdekken vind ik veel leuker dan achter de paraplu aanlopen en oude pilaren bekijken. En nu heb ik wel 600 foto's in 12 dagen gemaakt, en géén foto van Debby en haar winkel... jammer! Maar mocht je eens in Symi komen, ga er dan vooral heen. (Symin Yialos, Central Square). Ik denk er in ieder geval nog steeds vol bewondering aan terug. En de tas?

Uit The Earth Collection, een recycled rag bag, oftewel gemaakt van de restjes van de productie van de kleding. Hij kostte beslist meer dan ik normaal voor afval betaal, maar ik was nog nooit zo blij met afval. :) En nog één foto voor het afkicken..