Met stapjes en treinen op weg naar.

Ik blijf kleine stapjes nemen naar een leven met meer "duur- en spaarzaam" erin. Ik ben er achter dat het echt niet in een week gedaan is, of in de ruim vier maanden dat ik er nu mee bezig ben. En soms zet ik gewoon weer soort van per ongeluk -of minder per ongeluk- een flinke stap terug of ik heb een langere aanloop nodig naar een volgende stap. Schoonmaakmiddelen bijvoorbeeld, daar heb ik nog een flinke voorraad van en chemische middelen die ik op allerlei plekken van mijn lichaam smeer, spuit of laat inwerken zijn ook nog niet op. Maar gisteren had ik weer een flinke oefendag want met name de aanloop naar een leven zonder auto is lang. (Dit komt voornamelijk omdat het te koop zetten van mijn een flinke poets- en waxbeurt vraagt en ik daar nog niet aan toegekomen ben. Of ben ik onbewust toch wat angstig?)


Mijn vriendinnetje woont in Almere en ik in Delft, jammer wel, want dat betekent een uur rijden in plaats van, zoals vroeger, twee deuren verder aankloppen. (Ik voel dat het een lang verhaal gaat worden vandaag.:)). Gisteren deden we het anders, we spraken af op Amsterdam-Centraal om naar Biologische markt te gaan, het nuttige met het aangename verenigen zeg maar. Dat was een kleine stap naar mijn toekomstige OV-leven. Op vrijdag fietste ik naar het NS-loket om mijn allang niet gebruikte kortingskaart weer te activeren, maar helaas kan dat alleen nog maar telefonisch of online, minpuntje in de klantvriendelijkheid vind ik. Wel mijn OV-chip geactiveerd en saldo erop gezet. Thuisgekomen wel direct online besteld, online betaald en inderdaad was mijn kortingskaart binnen no-time weer actief én een OV-fiets abonnement erbij. Dat scheelt zaterdag alvast weer in de kosten. Tijdstip van reizen opgezocht en via QRscanner naar mijn Iphone getransporteerd. (Ik wil simpel leven, maar dan wel digitaal). Vriendin en ik hebben veel overeenkomsten, maar ook verschillen, zij is een ochtendmens en ik een ver-in-de-middag-mens. Maar net als in een goed huwelijk kom je elkaar tegemoet en zo spraken we om 9.00 uur af in Amsterdam. Dat betekende om 7.43 de trein! Op zaterdagmorgen! En dan zie ik nog niet zo goed, had 7.48 gelezen op mijn mooie App en miste dus direct al de trein. En ik miste mijn OV-kaart! Die moest nog op de eettafel liggen, ik had nog een half uur voor de volgende trein, dus snel naar huis gefietst, kaartje gepakt, weer terug en op tijd voor de volgende trein. Ik dacht dat ik in de trein moest inchecken, maar toen ik naast me "piep" hoorde zag ik dat ik dat al op het perron diende te doen. En dat deed ik, mijn eerste keer inchecken op saldo. Verder heerlijk rustig naar Amsterdam getjoekt, en me direct al aangepast aan de gemiddelde treinreiziger, dus mij (nieuwe) Ipad erbij gepakt. En dat is dus de flinke stap terug; ik heb tóch mezelf die Ipad kado gedaan, ik kon het een half jaar wegredeneren maar rekenend als zakelijke aanschaf en gebruik, heb ik het toch voor mezelf goed gepraat.

Vriendin en echtgenoot zaten al op een bankje bij mijn uitstapperron te wachten (al 30 minuten dus) en we wandelden naar de Noordermarkt. Ja, ik had ook uitgechecked! Gelukkig is man van vriendin zeer attent en punctueel én werkt bij de NS, dus die hielp mij wel onthouden. Het werd een heel gezellige ochtend; koffie, gebak, nieuwe door vriendin gehaakte sloffen, wandelen, markt, iCentre met de mooie ogen en champagne, snuffelen, en ik keek mijn ogen uit naar het grote aanbod op de biologische markt. Oh, die broden.. lijken wel gebakjes! Ja, alles is ook veel wel wat duurder, maar daardoor koop ik veel bewuster, geniet méér van het eten en voedsel wordt weer iets waar ik bij stil sta. Vriendin had voor mij ook zo'n wandelboodschappenkar bij zich en ja, al wil ik eigenlijk mijn imago niet verpesten met zo'n kar, het is toch wel handig. Eens gaan snuffelen of ik er één kan vinden die ook aan de fiets gehangen kan worden, die zijn er vast wel. Na weer koffie en genieten van de dag gingen onze treinwegen weer uit elkaar. Perron naar rechts voor Almere, perron links voor Delft. Even daarvoor hadden we nog snel boodschappen staan overpakken, ik kon toch wel reizen zonder boodschappenkar.

En toen.. toen zat ik daar te wachten op mijn trein en miste mijn IPhone! Zweten, tassen overpakken, weer kijken, alle vakjes nagelopen, geen iPhone. De trein kwam, ik de trein in en razendsnel denken. In het gunstigste geval was hij in de tas van vriendin beland bij het overpakken en die moest ik dan bellen (kon niet, geen telefoon) en dan achterna reizen. Ik ging gauw de trein weer uit en op zoek naar een telefoon om dochter te bellen zodat die vriendin weer kon bellen. (omdat ik het ene nummer wel uit mijn hoofd weet en het andere niet :S). Geen telefoon meer te vinden natuurlijk, dus vroeg ik om raad bij een NS-medewerker en ik mocht zijn telefoon gebruiken. Eerst mijn eigen nummer gebeld, geen gehoor. (en luisteren of er niet toch een ringtoon uit mijn tassen kwam) Dochter gebeld, geen gehoor. Nog eens mijn eigen nummer bellen, "met de informatiebalie!". "Ja, u heeft mijn telefoon! " riep ik blij. Ik kon hem afhalen bij de man aan de informatiebalie. Op de plek in Nederland waar iedereen het meest alert zou moeten zijn op zijn spullen, met één hand op zijn tas en een andere op zijn broekzak loopt,  laat ik mijn iPhone gewoon liggen op een pilaar waar we de boodschappen overpakten! En daar liep een jongedame, vond de telefoon en gaf hem af bij de informatiebalie! Mijn geloof in de mensheid is terug, ik weet niet wie het meisje was maar bij deze bedank ik haar uit de grond van mijn hart. Daar, op Amsterdam-Centraal wordt gewoon mijn telefoon gevonden én afgegeven!

Ik kon de volgende trein pakken, ging lekker onderuit zitten met mijn inmiddels op 3GS werkende Ipad in zijn nieuwe jasje, (dankzij weer die echtgenoot die zó lief even van alles voor me regelde.. was de wereld maar vol met "Theo's", dan kwam het wel goed :)) en ik nam er een lekkere snee biologisch olijvenbrood bij.. mm.. terwijl de rest van de reizigers om mee heen óók met hun telefoon, Ipad, camera speelde. Rare wereld eigenlijk.

Maar de conclusie van een dag OV-reizen is dat het voor chaoten als ik wel extra opletten is. Er kan veel meer gebeuren, vertragen, verliezen dan bij een autoritje. En volgens mij is mijn zonder-auto-kit bijna klaar.

• NS-Voordeelurenkaart. 
• OV-fietsabonnement
• Ipad (geintje)
• OV-chipkaart
• Een goeie fiets
• Regenpak
• Fietstas

Nog te zoeken; Boodschappenkarretje dat aan de fiets kan hangen. 

 En als je tot hier alles gelezen hebt.. applaus! :)