Bijpraten

Wéééken niks van me laten horen, ik weet het. "Druk, druk, druk" klinkt zo afgezaagd. En soms wat vaker was het niet eens meer druk, maar zat ik gewoon op mijn bank te Wordfeuten, een ideale manier om de drukte van me af te laten glijden. Mijn werk wordt drukker en drukker, en haastige spoed is daar zeker niet goed, dus het vraagt een hoop van mijn niet aangeboren concentratie. Thuis zit dan mijn dochter op me te wachten die me deze tijd helaas hard nodig heeft. En dan? De boodschappen, bij voorkeur dus niet in één keer in de supermarkt, maar naar de boer, de biowinkel, de Turk, dan gezond en Weight Watcherswijs koken, dan nog de sportschool, mijn huis, mijn boekhouding en nog bijspringen bij enkele anderen om me heen.

En dat terwijl er zo veel is wat ik hier kwijt wil! (intussen lees ik wél al jullie ervaringen en tips, die houden me scherp).

Het allerblijst was ik vandaag me de jaarafrekening van Eneco.. €  540 retour! Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Natuurlijk was het een mooi zachte winter tot aan mijn meteropname. Een persoon minder in huis, een strakker afgestelde thermostaat en de nieuwe CV. (Had ik ook het jaar ervoor, maar toen was het een veel koudere winter). Mijn maandbedrag gaat van 147 naar 115 euro. En dat is vrij weinig, dus misschien vrijwillig maar wat omhoog bijstellen? Ik krijg liever terug dan bijbetalen.

Ten tweede ben ik heel blij met mijn nieuwe wasmachine! Mijn oude haperde meer en meer tot hij echt niet meer wilde starten. Mijn zuinige kant wilde dat hij gerepareerd werd, maar mijn verstandige kant zei dat ik hem beter kon vervangen. Tien jaar oud is afgeschreven toch? De nieuwe staat er, een A++ machine is al zuinig, maar mijn gierige zuinige kant is heel blij met het digitale klokje wat aangeeft hoe lang een programma gaat duren. Als ik 2 uur en 40 minuten zie verschijnen kies ik gauw een programma of temperatuur die het in een half uurtje doet. Dat gaat nog eens besparen worden.

De droger die bovenop de wasmachine ook maar weggedaan. Ik gebruikte hem niet veel, wilde ruimte en dus weg ermee. Hij staat nu geduldig te wachten tot dochter haar (weer) haar eigen huisje heeft. Ik heb zelf een prachtig trapgat en mijn eigen Beste Koop is van elf jaar terug, zo'n vijf-lijnen ding van muur tot muur.. 


Waarom werk ik toch altijd beter met klokjes, tijden en bewijzen? De sportschool bijvoorbeeld. Liep ik eerst ruim anderhalf jaar buiten ( paar keer per week dan he?)en kwam ik uiteindelijk de deur niet meer uit omdat ik het saai vond worden. Nu loop ik in de (betaalde, dat wel) sportschool en loop tegen de klok. Ik móet dat half uur halen, ik móet dat calorieen verbranden omhoog krijgen, ik vind het geweldig dat ik het op "mijn sleutel" opsla en de hele sporthistorie terug kan zien. Steeds verder, steeds harder... het werkt verslavend. Afvallen  gaat nog niet erg helemaal niet hard, maar er komt ook niet mee bij, zoals het laatste jaar wel het geval was. Maar drie ons per week is toch ook 15 kilo in een jaar?

Ik zal eens naar mijn 52 doelen gaan kijken en zien waar ik nog haper..en niet al mijn schrijfsels in één blog proppen. :)